De 34-jarige vrouw gaf tekst en uitleg over haar bekering tot de islam en over de enkelband en het gebiedsverbod die haar zijn opgelegd. De vermeende Syriëgangster werd in september 2016 in het Turks/Bulgaarse grensgebied aangehouden. Volgens justitie omdat ze op weg was om zich aan te sluiten bij IS.

'Op ontdekkingstocht'
De Eindhovense ontkent deze beschuldiging, al had ze in die periode zowel in gedachten als in werkelijkheid wel een knop omgezet. “Ik was eerst christen, ben in de zomer van dat jaar bekeerd en wilde wat ik heb gelezen ontdekken in een islamitische leefomgeving”, aldus Hayat, die ontkent dat ze zich bij IS wilde aansluiten. De vrouw heeft wel begrip voor de terreuracties van deze organisatie. “Ik wil niet radicaliseren, maar wanneer wij in het westen ophouden met geweld, dan houdt IS er ook mee op.”

“Er is zoveel over me gezegd en geschreven wat niet klopt en daarom wil ik in de publiciteit komen. En openheid van zaken geven. Ik zou bijvoorbeeld hebben beloofd dat ik me niet zou opblazen, dat heb ik zo niet gezegd. Ik verblijf wel op een geheim adres en hoop ook dat dat geheim blijft”, zo vertelt de vrouw, die evenmin een geheim maakte van de politieke partij waarop ze woensdag bij de gemeenteraadsverkiezingen in Eindhoven had gestemd. Dat was DENK.

Al vroeg maatschappelijk betrokken
Lieke, zoals ze door haar ouders is genoemd, groeide op in Stiphout. Als dochter van een onderwijzer toonde ze op jonge leeftijd al haar maatschappelijke betrokkenheid. Als 8-jarige riep ze mensen om geen bamboe te gebruiken, omdat panda’s dan voer tekort komen. Lieke was verder actief voor Amnesty International en zette haar gelovige opvoeding kracht bij door jarenlang vrijwilligerswerk te doen in de kerk. Eenmaal getrouwd en moeder, ging ze met haar dochter naar de kerk.

Twee jaar geleden veranderde haar leven op slag toen ze de Koran begon te lezen, het heilige boek van de moslims. “Mijn mening over Jezus veranderde en ik voelde me veel meer betrokken bij de islam. Ik heb geen seconde getwijfeld om me te bekeren.” Hierbij bleef het niet, want ze begon boekjes te schrijven over deze religie en wilde wel eens ervaren hoe het is om deel uit te mogen maken van een islamitische leefwereld. Het was het jaar dat leden van IS verschrikkelijke aanslagen pleegden in Europa. “Maar ook dat gesluierde vrouwen zich moesten uitkleden op stranden", vertelt ze.

'Had het nooit zo moeten doen'
Onder zulke omstandigheden voelde ze zich niet langer meer thuis. “In de volste overtuiging ben ik vertrokken en heb ik mijn dochter achtergelaten bij mijn ex-man. Ik zou bellen als ik er zou zijn. Binnen mijn familie worden wel vaker lange reizen ondernomen. Nu wilde ík dat maandenlang gaan doen, het geld hiervoor kwam ergens vandaan, maar het was vooral de drive die ik van binnen voelde die me ertoe had gezet. Maar achteraf had ik het nooit zo moeten doen. Los van de vraag waarom ik als vrouw zo’n reis niet zou mogen maken."

"Op een bepaald moment kon ik echter geen telefonisch contact krijgen en ben ik door mijn familie als vermist opgegeven. Er is direct huiszoeking gedaan en er zijn spullen in beslag genomen. Op basis van wat ik thuis had achtergelaten, heeft de politie de conclusie getrokken dat ik naar het Kalifaat was afgereisd.”

'Enorm vernederd'
Hayat kon uiteindelijk in een gebied op de grens van Turkije en Bulgarije worden opgespoord. Ze werd gevangen genomen en kwam terecht op de terroristenafdeling van de EBI in Vught. “Ik heb er gedurende drie maanden heel veel gelezen en geschreven over de islam en heb er ook veel gebeden. Maar verder heb ik me er vaak enorm vernederd gevoeld: je werd voortdurend onderzocht, je moest je dan steeds weer uitkleden. Ook werd mijn cel geregeld overhoop gehaald."

"In die tijd heb ik mijn familie amper gezien, mocht per week niet meer dan veertig minuten met hen bellen. En ook het contact met mijn dochter heb ik grotendeels moeten missen. Nu nog, want mijn ex-man heeft veel moeite met mij en hoe ik me tot de islam heb bekeerd.”

Terreurapparaat IS
Voor een aantal mensen is de stap van islam naar IS dan zo gemaakt, onderkent Hayat. “Ik weet dat er velen puur uit geloofsovertuiging dat besluit hebben genomen. Mensen van goede wil. Maar als je er bent, ontkom je niet aan het terreurapparaat en propagandamachine van de Islamitische Staat. Voor IS als terreurorganisatie koester ik geen sympathie, maar ik zie haar ook niet als onze vijand. Wij maken ons ook schuldig aan genocide, door de bommen die bijvoorbeeld onze F16’s op honderden burgers in Syrië hebben laten vallen. Dat is een feit en geweld roept geweld op. Dat is wat ik wil aantonen. Ik wil radicalisme echt niet aanwakkeren, maar als wij niet ophouden met geweld, dan houdt IS evenmin op.”

Terug naar de aanleiding van Hayats optreden in KRAAK.: de rechtszaak. Die gaat op 5 juli bij de rechtbank in Den Bosch verder met een inhoudelijke behandeling. Verwacht de Eindhovense dat ze wordt vrijgesproken als terreurverdachte? “Insjallah. Alleen Allah weet wat er boven water komt. Ik kan slechts bidden en dat doe ik elke dag.”