Video

De felgroene ogen van dit fotomodel hielden de wereld jarenlang in haar ban! Maar wie is het?

6 maart 2017 om 21:19
nl
Sharbat Gula. Een naam die de meeste mensen waarschijnljk niets zegt. Maar de foto die Steve McCurry in 1985 van het jonge Afghaanse meisje maakte zullen veel mensen wél meteen herkennen. De opengesperde groene ogen, de stevige wenkbrauwen, de rode hoofddoek... maar vooral de twijfelende, onzekere blik. The National Geographic drukte de plaat af op de voorpagina en het werd de foto die Steve McCurry beroemd maakte.
Profielfoto van Windhorst Peter Pim
Geschreven door
Windhorst Peter Pim

De foto hangt nu in Museum Helmond op de eerste overzichtsexpositie van McCurry in Nederland. Voor het museum maakte de fotograaf een selectie uit de duizenden foto's die hij tijdens zijn reizen in Azië maakte. Portretten, platen van drukke steden, straattandartsen met een tulband, mijnwerkers, Boeddhistische nonnen in Rangoon... allemaal kleurrijk, allemaal op precies het goede moment gesnapt. [tweet:https://twitter.com/MagnumPhotos/status/838426509178204161]
Een hard en moeilijk leven Er is trouwens ook een tweede foto van Sharbat Gula. Zeventien jaar later gemaakt nadat McCurry had besloten om het meisje weer op te sporen. Toen de fotograaf dát portret maakte, zal Sharbat zo'n dertig zijn geweest maar ze ziet er ouder uit. "Afghanen hebben een moeilijk en hard leven," vertelt  McCurry.
Op de expositie hangt ook een foto van een Afghaanse mijnwerker. Net boven na een ondergrondse werkdag van bijna zestien uur rookt de man een zo te zien zelfgerold sigaretje voor de lens van McCurrys camera. Het zwarte kolenstof zit in de diepe groeven van zijn gezicht. Waarschijnlijk is hij een stuk jonger dan hij er uitziet.[tweet:https://twitter.com/historyinmoment/status/838676833931571200]
Vriendelijke manSteve McCurry is kleiner dan ik had verwacht. Met zijn mobiele telefoon loopt hij in een hoog tempo over de expositie om video opnamen te maken. Eenmaal aan de praat, blijkt hij een vriendelijke man die de tijd neemt om genuanceerde antwooorden te formuleren.
Is hij blij met hoe de expositie er uitziet? De fotograaf deelt complimenten uit aan het museum maar springt ook al snel door naar de inhoud. "Je ziet zo mooi hoe divers de wereld is. Maar ook dat met al die verschillende culturen de overeenkomsten tussen de mensen toch groter zijn dan de verschillen. Ik denk dat het grootste deel van de mensheid goed met elkaar op zou kunnen schieten".
I don't ambush them Het is een tekenende uitspraak voor de man die vertelt dat hij altijd contact zoekt met de mensen die hij fotografeert. "I don't ambush them," zegt hij.  "Ik overval ze niet met de camera. Ik leg uit wat ik wil en vraag of het mag."
De mijnwerker met zijn stoflongen, mensen wiens huis onder water staat door tropische regenbuien, vluchtelingenkampen... Steve komt veel ellende tegen op zijn reizen. Hij heeft in de loop der jaren ook verschillende acties opgezet om mensen te helpen. Op zijn foto's gaat hij altijd voor de schoonheid, mooi licht en mooie kleuren.
"Liefde, schoonheid, kunst, muziek en vriendschap," somt hij op, "dat zijn de dingen die ons steun geven, dat zijn de dingen die het leven kleur en smaak geven".[youtube:https://youtu.be/7ZVyNjKSr0M]

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.