'Fietsende Dwaas' Gerrit Schulte herleeft op de kermis in Den Bosch

24 augustus 2017 om 08:55
nl
Het is ouderwets theater. Op het Burgemeester Loeffplein in Den Bosch staat een rood met wit gestreept tentje. Acteur Rob van Gestel probeert met een draaiorgeltje het publiek naar binnen te lokken. Hier in Den Bosch moet toch publiek zijn voor het verhaal van Gerrit Schulte, de Bossche wielrenner die in de jaren veertig en vijftig zijn triomfen vierde. Net voor het begin van 'De Fietsende Dwaas' staat er een kleine rij te wachten.
Profielfoto van Redactie
Geschreven door

Gerrit Schulte kreeg die bijnaam 'Le Fou Pedalant' van een Franse sportjournalist vanwege zijn geheel eigen wijze van wielrennen. Of zoals acteur Gerrit Dragt het uitlegt: "Hij had geen tactiek of strategie zoals nu bij het wielrennen zo belangrijk is. Hij ging gewoon zo hard mogelijk fietsen. Zelfs met een lekke band trapte hij door. Zo heeft hij zijn Touretappe binnengesleept."

Fausto Coppi
Veel Bosschenaren kennen Gerrits naam nog. Maar hij is een wielrenner uit het verleden, uit de tijd (kijk maar op YouTube) dat wedstrijden nog in schokkerig zwart-wit werden gefilmd en in een kwaliteit die het moeilijk maakt om te zien wie Gerrit nou eigenljk precies is. Hij sleurde honderden weg- en baanoverwinningen binnen en werd in 1948 wereldkampioen achtervolging door Fausto Coppi te verslaan.

[youtube:https://youtu.be/WsJCpleEdYo]

"En hij was de eerste Nederlandse sporter die een lintje kreeg," vertelt regisseurJeroen Konings. Hij heeft een voorliefde voor de Bossche geschiedenis en is al een poosje bezig met het verhaal van Schulte. Voor hem stond al snel vast dat hij een voorstelling wilde maken die de sfeer moest oproepen van de kermiskoersen van weleer. Vandaar de bubbelgum kauwende actrice die ook popcorn en bier verkoopt, vandaar de crowdfundingactie om geld bij elkaar te krijgen voor de tent.

Velodrome
"Ons eigen velodrome", zegt Rob van Gestel als hij het gordijn wegschuift. Binnen staan de twee fietsen waarop het grootste deel van de voorstelling zich afspeelt. De bel in het midden is voor de laatste ronde maar staat ook voor het café dat Gerrit als trouwcadeau aan zijn Bossche bruid schonk.

De drie acteurs laten het leven van Gerrit in een hoog tempo voorbij komen. "Maar het gaat ook over het rijden van je eigen koers", zegt Jeroen Konings. "Over het maken van keuzes in je leven. Of je nou op de fiets zit of niet."

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.