In het verleden huurde Ans, die een ernstige lichamelijke beperking heeft, vaak een huisje van de Zonnebloem zodat ze op vakantie kon. Maar die optie bestaat niet meer. Vorig jaar ging ze daarom mee met vrienden naar Texel. "Maar mijn vrienden moeten vrienden blijven. Ik wil niet dat zij altijd voor mijn zorg op moeten draaien." 

Daarom wilde Ans onderzoeken of ze toch niet met de boot van de Zonnebloem mee kon. Een beetje tegen beter weten in. "Eigenlijk worden honden niet toegestaan. Mensen kunnen er bang of allergisch voor zijn." De organisatie zei daarom niet: 'Kom maar op met de hond.' Toch wees de Zonnebloem het voorstel ook niet direct van de hand. 

Wikken en wegen
Na wikken en wegen besloot de organisatie er een pilot van te maken. Van dag tot dag wordt bekeken of het goed gaat. En als het echt niet werkt, stapt Ans met haar hond van de boot. "We hebben we bewust voor een binnenlandse reis gekozen, van Arnhem naar Venlo en terug. Dan is het makkelijker om van boord te gaan als het niet gaat. Maar ik wil daar liever niet aan denken. Het gaat vast hartstikke goed."

Ans hoopt eerder dat de proef positieve gevolgen krijgt. Dat het voortaan makkelijker wordt om een hond mee te nemen. "Ik ben niet de enige die afhankelijk is van een hond. Ook mensen met epilepsie of slechtzienden kunnen ze nodig hebben." De reis begint over drie weken.

Voorstellen
Ans heeft besloten om haar 4-jarige Vaillant aan het begin van de vakantie voor te stellen aan de reisgenoten. "Dan kan ik uitleggen wat hij allemaal voor mij betekent. Dat we hem iedere dag uitlaten tijdens de activiteiten aan land. En dat het beter is om hem geen aandacht te geven door hem te aaien. Anders luistert de hond niet meer naar mij, en dat is wat onhandig."