"Ik kon het niet geloven. Ik had al drie miskramen gehad en wie kon mij zeggen dat het nu wel goed zou gaan. Zeker ook met die darmkanker. Het kon echt niet gekker worden. Die lachstuip was een soort zelfbescherming denk ik."

"Tijdens een operatie werd een deel van mijn darm verwijderd. Na die operatie hoorden we gelukkig de hartjes van de baby’s nog kloppen. Ik en mijn man hadden al een zoon en wilden graag meer kinderen maar ik kon op dat moment alleen maar denken, straks zit hij daar met een klein kind, twee baby’s en een zieke vrouw of misschien nog wel erger."

Mentaal geen ruimte
"Ik vind het moeilijk om dat nu te zeggen want ik zou nu echt niet meer zonder mijn jongens kunnen maar toén ik hoorde dat ik zwanger was, had ik mentaal nog geen ruimte om dat een plekje te geven. Pas na 28 weken kon ik genieten van mijn zwangerschap." 

"Ondertussen zijn we bijna vijf jaar verder. Door goede uitslagen en flink te gaan sporten, heb ik weer vertrouwen gekregen in mijn eigen lijf. De tweeling gaat net naar de basisschool en het zijn twee brokken energie. Als we dan op vakantie zijn bijvoorbeeld dan denk ik wel, potverdikkie hier zitten we dan maar mooi met z’n vijven.”

Maartje vertelt haar verhaal in Omroep Brabant radio- en televisieprogramma Brabants Bont:

Omroep Brabant staat donderdag stil bij Over Leven met Kanker. We zijn de hele dag te gast in het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven. We vertellen hoe het is om te leven met de ziekte en over vooruitstrevende behandelingen die worden ingezet. Lees en bekijk al onze verhalen op omroepbrabant.nl/overlevenmetkanker.