De toenmalige Werkendamse burgemeester Dorland wilde een groot antroposofisch centrum vestigen in het gebied. In het complex zouden onder meer lessen gevolgd kunnen worden in de vakken futurologie, filosofie en parapsychologie. Dorland wilde ‘zijn’ schepping gaan promoten met de inzet van tropische vrouwen en Bokma (jonge jenever). “En daar ging het mis”, vertelt Wim van Wijk.

“In het steile Werkendam moet je natuurlijk niet beginnen over tropische vrouwen en sterke drank, dan zijn ze gelijk klaar met je”, vertelt de schrijver licht ironisch. “Dorland had ook alles buiten de gemeenteraad om gedaan, die wist van niets.” In het boek staan tientallen onbekende zaken die de auteur voorschotelt aan zijn lezers. Om de zelfbenoemde ‘echte kenners’ ook nog eens te testen op hun kennis over het gebied, krijgen ze in het boek vragen voor de kiezen.

Fluviodrome, Aquabos of Helium?
“Ik vraag ze in het boek onder meer hoe dat antroposofisch centrum had moeten gaan heten. Was dat Aquabos, Fluviodrome, Helium of Aquarius?” Het complex dat zou gaan bestaan uit honderden appartementen, een jachthaven en landschapstuinen, had als doelgroep academici en wetenschappers. 

“Zelfs Confucius en Einstein werden erbij gehaald om het plan de juiste uitstraling te geven.” Het ging uiteindelijk niet door omdat er veel twijfels waren over de investeerder, maar ook omdat Dorland alles geregeld had buiten de gemeenteraad om.”

Ambtenaar met grootheidswaanzin
In het boek is onder meer aandacht voor een overijverige ambtenaar, die op eigen houtje besloot een complete kreek af te sluiten. Maar het gaat ook over de makers van de eerste (tv)documentaire over de Biesbosch. Van Wijk zet heel wat rare, nieuwe, opvallende zaken op een rij in het boek.

Overal gaan de onthullingen gepaard met vragen over de Biesbosch. “De kenners zullen een harde dobber hebben om al die vragen goed te beantwoorden”, aldus de schrijver.