Akkerbouwer Wim de Witte moet er hard voor werken, maar zijn land ligt er mooi en groen bij. Hij verbouwt frietaardappelen, suikerbieten, uien, sperziebonen en granen. Die laatste gewassen houden van zon en droogte, dus dat komt goed uit. De andere velden worden beregend door De Witte.

Zoet of zilt
Beregenen is duur. Niet het water, maar de benzine die nodig is voor de beregeningsapparatuur hakt er in. Er gaat deze zomer vier keer zoveel brandstof doorheen in het bedrijf. Toch is beregenen broodnodig voor een redelijke opbrengst. In Brabant gaat dat prima. Zeeuwse boeren hebben minder mogelijkheden, vertelt De Witte: "Hier in Brabant hebben we voldoende zoet water. In Zeeland is het water zilt, en daarmee kun je minder goed beregenen."

Speculeren
Brabantse boeren weten goed gebruik te maken van hun voordelige positie.  Zo zijn er, volgens De Witte, boeren die al geoogst hebben, maar hun groente nog even vasthouden, omdat ze speculeren dat de prijs omhoog gaat. Dat doet De Witte nog niet, maar hij verwacht wel zijn extra kosten terug te verdienen als gevolg van de tegenvallende oogst van zijn collega's.