Valerie rookt nu tien jaar en wil eigenlijk al heel lang stoppen. Ze werkt in het ziekenhuis waar ze bloed afneemt bij patiënten. en daar past roken echt niet bij. Ondanks eerdere, mislukte pogingen, denkt Valerie dat dit echt het moment is: "Nu gaat het lukken, omdat het gewoon moet." Haar motivatie is duidelijk: "Je voelt je nu niet echt fit, je weet gewoon dat er meer inzit. Je bent kortademiger en zo. Je doet het voor jezelf en dat is wel iets heel moois dat je jezelf kunt geven." Wat ook gaat helpen, is dat Valerie samen met haar collega's stopt. Ze kunnen elkaar steunen.

Stressmomenten
Een goede voorbereiding is belangrijk. Valerie weet al wat haar lastige momenten gaan worden: "De stressmomenten, dat ik dan toch wel zin heb in een sigaret. Of als ik een drukke dag  gehad heb op mijn werk en dan denk 'oh nu een sigaretje', maar ja, dat kan dan niet." 

Met het geld dat Valerie gaat besparen hoopt ze meer over te houden voor grote uitgaven: 'een huis of een vakantie'

Zwart gat
Paul Post, verslaggever bij Omroep Brabant en stevige roker, is vastbesloten in de maand oktober in ieder geval niet te roken. En misschien stopt hij wel voor altijd, maar dat durft hij nu nog niet hardop te zeggen: "Ik wil niet het gevoel hebben dat er een groot gapend zwart gat in de verte tuurt."

Die vier weken gaan lukken, daar twijfelt Paul niet aan. Hij stopt met behulp van nicotinepleisters en snoepjes, althans de eerste twee weken. Daarna gaat hij verder zonder hulpmiddelen. 

Mocht het onverhoopt niet lukken, dan mag iedereen Paul daar op aanspreken, maar alleen als hij in de eerste maand weer begint: "Als ik in oktober weer rook. dan mogen jullie me een ontzettende slapjanus vinden."