Een geliefde in de gevangenis, hoe is dat? Deze fototentoonstelling laat het zien
De tentoonstelling genaamd Family Stranger was het afstudeerproject van Wiosna van Bon (25) uit Oss. Ze benaderde meerdere gevangenissen en sprak met verschillende families van gedetineerden. “Er heerst een groot taboe op het verhaal dat ik vertel. Veel families van gedetineerden dragen een soort geheim met zich mee”, legt Van Bon uit. “Je bent toch gezinslid van een crimineel.”
Volgens Wiosna was het soms dan ook moeilijk om het vertrouwen van de gezinnen te winnen en foto’s van hen te maken. “Ze vinden het toch best eng om hun verhaal aan iemand te vertellen.”
Herkenning
De foto’s zijn in de PI Vught op twee manieren tentoongesteld. Aan de bezoekerskant zijn er quotes bij te lezen en die tentoonstelling is vooral gericht op herkenning. Binnen de muren van de gevangenis is de tentoonstelling gericht op het personeel. De foto’s laten verschillende fases zien die familieleden van gedetineerden doorlopen.
Wiosna had voor het project ook nauw contact met de 25-jarige Terry Akins uit Limburg. Zijn vader zat jarenlang in de gevangenis. “Ik heb het altijd geheimgehouden. Ik was bang voor wat de omgeving ervan dacht. Dat ik mijn vrienden zou verliezen of dat ik niet welkom was bij andere mensen thuis”, vertelt hij.
Hulp
Nu is Akins heel open over zijn situatie. Als jongerenambassadeur van Exodus, een organisatie die hulp biedt tijdens en na detentie, gebruikt Terry zijn verhaal om andere mensen te helpen. “Dit soort projecten zijn daarvoor heel belangrijk. Omdat weinig families erover praten weten mensen ook niet wat er aan de hand is.”
De fotograaf en ambassadeur zijn blij dat een gevangenis als de PI Vught open staat voor dit onderwerp. “Als er meer openheid mogelijk is over dit onderwerp, zal dit gat tussen de achterblijvende gezinnen en de rest van samenleving verkleinen.” Binnenkort worden alle verhalen en foto’s van Wiosna van Bon ook gepubliceerd in een boek.