Hij studeerde ooit rechten maar had al vrij snel in de gaten dat dat niet zijn gekozen toekomst was. Daarom stapte hij naar de bank en vroeg om een lening die hem voor ongeveer een jaar in leven moest houden. Ron Brandsteder was de eerste die zich bij hem meldde en Han Koreneef schreef alle teksten voor het album 'Even Terug' (1991).

Achter de vleugel in Theater aan de Parade denkt hij hardop na over dat eerste succes. "Ik ben altijd al bezig geweest met taal," zegt hij en vertelt over zijn sinterklaasgedichten die met applaus werden ontvangen. "Ik heb op de middelbare school alleen talen gedaan en geschiedenis. Als ik wiskunde had moeten doen, had ik mijn diploma nu nog niet gehad". 

Zenuwen
Bosschenaar Frank Verhallen wist Kooreneef, die in Rosmalen woont, zo ver te krijgen dat hij zijn eigen liedjesprogramma op poten zette. Daar was wel enige overredingskracht voor nodig, zegt ook Hans dochter Brechtje  die meezingt in 'Een wereldreis...' Lachend: "Mijn vader is de man áchter de schermen. Om zelf op het podium te gaan staan, in de spotlights, daar moest hij wel wat zenuwen voor overwinnen". 

Bij 'Een wereldreis...' staan twee vleugels op het podium. Han Kooreneef zit achter de ene, Michiel Wetzer achter de andere. Ze worden bijgestaan door  twee zangeressen, Hans dochter Brechtje Koreneef en Elke Vierveijzer. Met z'n vieren brengen ze een persoonlijke keus uit al die mooie liedjes die Han in al die jaren heeft geschreven. 

Vlinders in de buik
En hoe herken je een echte Kooreneef? Han zelf moet er lang over denken. "Veel liedjes gaan over de liefde. Dan heb je drie mogelijkheden: vlinders in de buik, het is spannend of het is voorbij. Daarbinnen probeer je dan toch buiten de gebaande paden te blijven." Is dat het geheim? Han lacht: "En geen taalfouten maken. De grammatica moet wel kloppen."

Zijn dochter knikt meteen bij die laatste opmerking. Ze heeft nog een toevoeging:  "Als je over muziek praat, is één woord belangrijk: Liefdevol!"