Het begon woensdag voor het avondeten, zoals het altijd gaat. "Dan wandel ik samen met mijn dochter nog even een rondje met onze honden", vertelt Claudia. Het gaat mis als Keesje een andere hond ziet, begint te trekken en daarbij het riempje losbreekt. "Daarna wilde ik het riempje weer omdoen, maar Keesje heeft een soort angst voor riempjes omdoen. Ik probeerde hem te pakken, maar hij liet zich niet vangen."

Ze besluit het maar zo te laten en wandelt terug naar huis. "Keesje liep voor ons uit, richting huis, en dat ging gewoon goed", zegt ze. "Op de Bisschop Bekkerslaan zie ik ineens twee koplampen. Ik zeg tegen m'n dochter: even stoppen, dan gaat Keesje ook stilstaan."

Harde klap
Keesje moet echter ook nog even een plasje tegen een boom doen. "En dat is het laatste wat ik zie. Daarna hoor ik een harde klap en zie ik Keesje niet meer." Haar dochter rent richting het diertje, maar kan niets meer voor hem doen. "Toen ik aankwam lag Keesje op de grond." Enkele minuten laten is het hondje dood.

De auto die tegen Keesje aan is gereden, rijdt door. "M'n dochter rende nog wel achter een andere auto aan, maar het was de auto die daarvoor reed." En die auto verdwijnt al snel uit het zicht. "Ik weet dat het een kleine donkere auto is. Er zat een jonge man in, dat heb ik wel nog gezien."

Geen schuld
Claudia zou graag met de man in contact komen. "Niet om hem de schuld te geven. Het is mijn eigen schuld dat Keesje losliep, daarom ga ik ook niet naar de politie. Maar hij moet iets gevoeld hebben", vertelt ze hevig geëmotioneerd. "Wij hoorden die klap ook. Hij moet toch ook iets gehoord hebben." Ze vraagt zich dan ook hardop af waarom hij is doorgereden. 

Het zijn verdrietige dagen voor haar, zo vlak voor Kerstmis. "Ik woon hier en kijk nu elke dag op de plek waar Keesje is doodgereden", vertelt ze tussen de tranen door. Ze vraagt op Facebook of er mensen zijn die rond vijf uur gezien hebben wat voor auto het was.