Alinda en Maikel lopen zes dagen in de week gemiddeld vijftien kilometer door de stad om in contact te komen met daklozen. Vooral in deze kou is het belangrijk dat mensen onderdak hebben en niet zullen doodvriezen. 

Plekken

Alinda en Maikel werken als straatwerkers nauw samen met politie en bemoeizorg. Tijdens heftige vrieskou gaan speciale interventieteams op pad om daklozen weg te houden van deze gevaarlijke temperaturen. Inmiddels weten Alinda en Maikel de plekken waar daklozen zich vaak schuilhouden zo aan te wijzen. 

"Het zijn plekken waar je als burger niet snel op let, of waar je zomaar langs af loopt. Vaste plekken zijn in het centrum of juist buitengebieden zoals de Karpendonkse Plas of andere parken", vertelt Maikel. In de winter wordt voornamelijk de warmte opgezocht. Plekken die 24 uur open zijn, zoals parkeergarages, zijn een vaste stek. 

Niemand gevonden

Tijdens de tocht worden verschillende donkere en lugubere plekken aangetroffen waar daklozen hun sporen achterlaten: uitwerpselen, peuken, afval en kartonnen platen om op te slapen. Na de bekende plekken te hebben bezocht lijkt het erop dat iedereen al ergens onderdak heeft gevonden. 

"Ergens zijn we blij dat we nu geen mensen aantreffen, want het is verschrikkelijk om te zien hoe de mensen erbij liggen als we ze vinden. Lichamelijke problemen spelen een rol, maar ook psychische. Het is onmenselijk.''

Brugfunctie

Eindhoven telt ongeveer honderd mensen die hun leven doorbrengen zonder een dak boven het hoofd. "De band die we met deze mensen hebben opgebouwd is zo belangrijk. Vooral omdat juist deze mensen nergens het vertrouwen nog in hebben. Ons team dient als brugfunctie om mensen aan zorg te helpen", aldus Alinda. 

Door bezuinigingen gaat het straatteam binnenkort verder in een andere samenstelling.