Video

'Gierend van de zenuwen', als ouders leef je op het WK veldrijden vooral in spanning

3 februari 2019 om 12:55
nl
Ryan Kamp vertrok woensdag naar Denemarken voor het WK veldrijden, zijn ouders William en Carola reden op vrijdag vanuit Raamsdonksveer naar Bogense. Zaterdag werd de eerstejaars belofte zevende op het WK, ondanks pech met een lekke band. Na afloop was er blijdschap en tevredenheid, maar voor én tijdens de koers was er vooral spanning. Heel veel spanning.
Profielfoto van Fabian Eijkhout
Geschreven door
Fabian Eijkhout

Terwijl Ryan bezig was met inrijden in de tent, waren vader en moeder buiten in de weer. Carola probeerde de portofoon uit, zodat ze tijdens de wedstrijd informatie door kon geven als dat nodig was. William was bezig met het materiaal van zijn zoon. 

Tijdens het WK is het materiaal verzorgen eigenlijk een taak voor de mecaniciens van de KNWU (wielerbond), maar Kamp kan het niet laten. "Ik heb het graag zelf in de hand. De mannen van de KNWU leveren topwerk, maar ik krijg er de kriebels van", zegt William lachend. "Ik doe het al jaren zelf en dat wil ik zo houden. Ook voor Ryan is dat een vast patroon. Een WK is speciaal, maar voor Ryan moet het gewoon een wedstrijd zijn, dat mag geen extra druk opleveren."

Tekst gaat verder onder de video.

'Dwars'
Als de meeste beloften al richting parcours zijn, staat de fiets van de Nederlands kampioen nog stil en is Ryan nergens te bekennen. Op het laatste moment wil hij toch spikes onder zijn schoenen. Zijn moeder loopt al richting de start. "Dit is wel typisch Ryan. We moeten hem zo vlak voor de wedstrijd ook met rust laten, niet teveel tegen hem zeggen. Hij is wat dat betreft wel lekker dwars."

Na afloop van de wedstrijd kan de hoofdrolspeler er zelf ook wel om lachen. "Toch een beetje stress. Voor de wedstrijd heb je een beslissing gemaakt, maar dan komen de junioren terug en zeggen dat het glad begint te worden. Dan maak je op het laatste moment een andere beslissing." Carola: "En dan mag pa weer aan de slag."

William doet het graag, in de laatste minuten voor de start regelt hij wat Ryan wil. "Ik had hem gisterenavond nog een appje gestuurd: 'wil je spikes?' Dat hoefde niet. Ik vroeg het toen hij op de roller zat, maar het was niet nodig. Hij stapt de bus in en zegt: 'pa, ik wil spikes'. Prima, doen we dat nog hè. Typisch Ryan."

'Toppertje, ga zo door'
Na de start loopt Carola naar een plek waar ze haar zoon op drie verschillende momenten kan zien, William staat bij de controlepost. Ze moedigen Ryan aan, zeer fanatiek. Ook zijn ploeggenoten krijgen volop steun, tot Kamp naar een tweede plaats snelt. "Op dat moment ben je alleen maar met je zoon bezig. Dan zie je de rest niet eens. Hij is het belangrijkste", zegt Carola, net nadat ze Ryan weer heeft toegeschreeuwd.

'Toppertje', 'ga zo door' en 'je kan het, goed zo'. Het komt allemaal voorbij, in combinatie met slaan op de boarding en een gebalde vuist. Maar voor wie zijn die aanmoedigingen nu echt? De renner weet dat zijn ouders hem langs het veld steunen, maar hij krijgt er niet veel van mee. "Nee, weinig. Er wordt zoveel geroepen en geschreeuw. Wist wel waar mijn moeder stond, maar wat ze roept gaat eigenlijk langs me af."

"Ik wist wel waar moet moeder stond, maar wat ze roept gaat eigenlijk langs me af" - Ryan Kamp over de aanmoedigingen van zijn moeder

Biertje
Het is continue tellen. Op welke plek zit Kamp? Uiteindelijk komt hij als zevende over de finish. Tot tevreden van de jongeling zelf én zijn ouders. "Dit gaan we vieren. We blijven lekker tot maandagmorgen hier en gaan straks wel even een biertje pakken."

Bondscoach Gerben de Knegt is ook te spreken over Kamp, die de beste Nederlander was in de beloftenkoers. "Hij heeft supergoed gereden. Zeker gezien het feit dat hij een lekke band kreeg en mindere startpositie had. Dit belooft veel voor de toekomst, daar ben ik heel blij mee."

Wachten op privacy instellingen...

 

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.