De nieuwe Brabo's op het toneel: 'Het is de moeite waard om alvast kennis te maken'

7 juni 2019 om 20:00
nl
"Dit zijn de mensen die straks voor je zorgen als je in het bejaardentehuis zit," vertelt begeleider Babah Tarawally over de voorstelling 'Achttien' met Eritrese jongeren. "Het is de moeite waard om alvast kennis te maken." Woensdag en donderdag staan ze op het toneel in Tilburg en Breda.
Profielfoto van Peter Pim Windhorst
Geschreven door
Peter Pim Windhorst

Twintig jongeren doen mee aan de laatste repetitie. "Zingen, dansen... én een modeshow." Met een grote grijns op z'n gezicht vertelt Welday Haile, een van de nieuwe Brabo's, over de voorstelling. Drie maanden hebben ze eraan gewerkt.

In een zithoekje tussen de decorstukken, vertellen Merodak, Eritrea en Welday hun verhaal. Twee meisjes en een jongen. Ze kwamen als alleenstaande minderjarige vluchteling naar Nederland en hebben inmiddels een verblijfsvergunning.

Geen beelden
Omdat ze achttien zijn mogen ze nu met een journalist praten en mogen ze ook op de foto. Hun jongere medespelers krijgen daarvoor geen toestemming van hun voogd. Daarom mogen er ook geen beelden van de voorstelling gemaakt worden.

Van Eritrea naar Ethiopië, naar Soedan, via Libië naar Italië en dan naar Nederland. Soms zijn ze meer dan een jaar op reis geweest, met mensensmokkelaars door landen die door burgeroorlogen geteisterd worden.

De boot waarmee Eritrea de Middellandse Zee overstak, kapseisde. Ze is gered door Italianen maar veel anderen verdronken. Merodak raakte halverwege de reis gescheiden van haar familie, pas sinds kort zijn ze weer samen... in Goirle. "Een mooi en rustig dorp", zegt Merodak.

Een stevige hand
De voorstelling waar ze aan hebben gewerkt, is een initiatief van New Dutch Connections. De landelijke organisatie die minderjarige asielzoekers helpt om in Nederland op gang te komen. In Brabant werkt New Dutch Connections onder andere samen met Het Zuidelijk Toneel.

Zelfvertrouwen, daar draait het om volgens Merodak: "Toen ik naar Nederland kwam, had ik geen zelfvertrouwen." Eritrea valt haar bij. "We keken mensen niet aan, in Eritrea is dat onbeleefd. En we wisten ook niet dat je mensen een stevige hand moest geven. Maar voor Nederlanders is dat belangrijk." Merodak pakt mijn hand en doet het lachend voor.

Hier moet je opvallen
"Ze komen uit een wij-cultuur", zegt Babah, "een cultuur waar je altijd bij een groep hoort. In Nederland willen we juist dat mensen initiatief nemen, zelf weten wat ze willen. In een dictatuur is het niet gezond om op te vallen maar in Nederland is dat juist belangrijk. We willen ze hier die Nederlandse gedragscodes bijbrengen. In het theater leer je om jezelf te presenteren."

Maar wat gaan ze nou laten zien volgende week?

Ik versta Eritrea even niet. Het komt door haar grote glimlach. Ze is trots dat ze het woord kent: "Dat wordt een mooie surprise."

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.