Video

Keesje (13) maakte een blinkend doosje open en kwam om bij ontploffing

28 september 2019 om 12:00
nl
Voor Mariet Sonnemans is het najaar van '44 heel spannend. Ze woont in Buurtschap De Vleut, tussen Best en Sint-Oedenrode. Daar ziet ze geallieerden in actie tijdens Operatie Market Garden. Mariet vindt al die militairen, parachutisten en vliegtuigen razend interessant. Maar dichtbij komen, mag ze niet zomaar. Dat is veel te gevaarlijk, zeggen de volwassenen. Op 20 oktober 1944 komt Mariet erachter dat die volwassenen helaas gelijk hebben. Haar broertje Keesje komt die dag om.
Profielfoto van Jessica Ranselaar
Geschreven door
Jessica Ranselaar

De bevrijding is het dichtbij in oktober '44 maar er wordt rond de boerderij van de Mariets familie in Buurtschap De Vleut zwaar gevochten. Aan de ene kant zitten de Duitsers, aan de andere kant de geallieerden. Het is er onveilig. ''We hadden een boerderij met vee en dat vee kon niet in de steek gelaten worden'', vertelt Mariet. Maar voor de kinderen is het anders, die moeten weg. ''De Engelsen vonden het gevaarlijk omdat kinderen rondom de boerderij speelden.''

De kinderen gaan naar vrienden van Mariets ouders in Sint-Oedenrode. ''Alles wat we aan eten hadden, namen we mee. Iedereen had last van de schaarste.'' Vanuit het raam in Sint-Oedenrode zien de kinderen de landingsplaats van Operatie Market Garden.

Jurkje
Verschillende 'gliders' leveren spullen af. Ze 'droppen' van alles met parachutes. Er landen rode, gele en witte parachutes. ''De rode hadden munitie, de gele hadden voedsel en de witte hadden medicijnen.'' Alles aan de parachutes werd gebruikt: de goederen maar ook de stof van de parachute. ''Ik heb nog een jurkje gehad van een rode parachute.''

Mariet kijkt van een afstandje naar de landingsplaats. Ze wil graag naar het veld toe. ''Maar we mogen daar niet alleen naartoe.'' Alleen onder begeleiding van een volwassene mogen de kinderen naar de landingsplek toe. ''Dus wij gingen volwassenen halen en konden dan meepesant dichterbij die vliegtuigen komen.''

Reep
Maar er is iets op het veld dat nóg interessanter is… ''We wisten dat die militairen een rantsoen hadden van anderhalve reep chocolade. En die halve reep probeerden we af te schooien.''

Op die 20e oktober 1944 lopen Mariet, haar broertje Kees en zusje Sjaantje met wat andere kinderen in een groepje over het veld. Ze moeten bij elkaar blijven. ‘’Maar ja, als kind ben je niet zo gehoorzaam.’’ Kees en Sjaantje raken wat los van de groep. De jongen ziet een blinkend doosje. Hij pakt het op en probeert het open te maken. Dan ontploft het doosje. ‘’Mijn broertje was direct dood en mijn zusje ook.’’

Groen jasje
Mariet loopt wat achter haar broertje en zusje. Als ze langs de twee komt, herkent ze de zesjarige Sjaantje meteen. ‘’Mijn beeld is nog steeds: mijn zusje had een groen jasje aan met witte stippen.’’

Militaire deken
Mariet loopt door en gaat in een hoekje van het weiland staan huilen. Intussen wordt Sjaantje in een militaire deken gewikkeld en in een jeep naar Sint-Oedenrode gebracht. ‘’Een priester die toevallig op het land was, is naar ons toegekomen en hij heeft ons teruggebracht naar de boerderij.’’ De kinderen worden begraven in kisten van Gliderhout, het materiaal van zweefvliegtuigen.

Mariets ouders hebben weinig gepraat over het verlies van hun twee kinderen. ‘’Het leven ging verder. Daarna hebben ze zelfs nog een kind gekregen en dat heette Keesje.’’

Brabant Remembers
Brabant staat uitgebreid stil bij het einde van de Tweede Wereldoorlog, 75 jaar geleden. Brabant Remembers doet dat aan de hand van 75 bijzondere verhalen van Brabanders over de impact van de oorlog op hun leven. De uitgebreide verhalen zijn ook te lezen op de site van Brabant Remembers. De app Brabant Remembers is ook te downloaden in de App Store en via Google Play.

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.