Er wordt flink gepoetst en geverfd donderdagavond in het pand uit 1931. Het stond vroeger tegenover de kerk, maar de kerk staat er niet meer. Ook de pastoor die er woonde is al even geleden verhuisd. “We wilde niet dat er bijvoorbeeld een bank in zou komen, of dat er iemand in ging wonen zodat je er nooit meer in kunt”, vertelt Bart. “Zo kwamen we op het idee om het zelf te kopen, voor het dorp.”

Kartrekker gezocht
En zo geschiedde. Met zo’n honderd mensen uit het dorp kochten ze het pand van ruim vijf ton. “De één legde wat meer in dan de ander, maar we hebben het samen gekocht”, zegt Bart. Nu zijn ze op zoek naar een kartrekker, want er zijn grootse plannen voor het pand. Iemand moet die plannen uitwerken en uitvoeren.

“Als het straks klaar is beginnen we als groepsaccommodatie. Maar we willen uiteindelijk dat mensen uit het dorp en toeristen samenkomen. Dus het moet een herberg worden. Waar ook gegeten en gedronken wordt, met misschien wat flexplekken. Echt van alles dus”, zegt Bart.

Trots
Het heeft jaren geduurd voordat het dorp zo ver was om het pand echt te bemachtigen. Dat er nu dus door zo veel mensen hard wordt gewerkt om het op te knappen maakt Bart trots. “Ik denk dat het echt heel leuk is voor het dorp, iets unieks. Ik denk dat we er nog heel veel plezier aan kunnen beleven met z’n allen.”