Nederland pakte vorig jaar in Glasgow ook al de Europese titel, zoals het in 2018 en 2019 eveneens wereldkampioen werd.

Punten voor olympische kwalificatie
Op de EK zijn punten te verdienen voor olympische kwalificatie, maar dat klassement is voor de Nederlandse teamsprinters een formaliteit. De strijd is vooral onderling met vijf serieuze kanshebbers, van wie er maar vier in Apeldoorn in actie konden komen. Net als bij de WK eerder dit jaar was Nils van 't Hoenderdaal slachtoffer van een bike-off waarin Van den Berg zich opnieuw de snelste starter toonde.

Lavreysen, de wereldkampioen sprint, is in de wedstrijd over drie ronden de man die het na één ronde van Van den Berg overneemt. De derde man was in Apeldoorn afwisselend Hoogland of Matthijs Büchli. Zij rijden de volledige drie ronden. Frankrijk pakte ten koste van Duitsland het brons.

Teamsprintsters pakken brons
Shanne Braspennincx uit Strijbeek en Kyra Lamberink zijn bij de EK baanwielrennen als derde geëindigd op de teamsprint. Het Nederlandse koppel versloeg in de strijd om het brons Simona Krupeckaite en Migle Marozaite uit Litouwen: 33,023 tegen 33,370.

Het Nederlandse duo werd vorig jaar bij de EK in Glasgow vierde nadat het eerder dat jaar bij de WK in Apeldoorn naar het zilver was gereden.

'Klasse apart'
Braspennincx was tevreden, al vond ze het spijtig dat ze op amper vijf honderdsten van een seconde de finale was misgelopen. Duitsland hield Nederland van een kans op het goud af en verloor uiteindelijk van Rusland.

"Maar die waren hier een klasse apart. Daar hadden wij alleen van gewonnen, als er een uit haar pedaal was geklikt", vertelde Braspennicx. Nederland werd uiteindelijk derde met de tweede tijd. "Dat is jammer, maar we laten in ieder geval zien dat we om de prijzen kunnen rijden."