Hij wist dat het er aan zat te komen, zegt Theo. Maar zelf is hij nog niet aan stoppen toe. “Ik had nog graag een paar jaar verslaggeving willen doen. Aan de andere kant denk ik: misschien is de tijd ook rijp.”

De Bosschenaar groeide uit tot een vaste waarde bij de NOS. Hij kreeg veel trotse reacties uit de provincie toen hij er begon, vertelt hij. “Mensen zeiden: 'Theo, we zijn zo trots op jou, dat gij als Brabander daar werkt.' Dat vond ik eigenlijk heel erg. Niet voor mezelf, maar voor hen: waarom zou er geen Brabander bij het journaal zitten?”

Deurne
Hij pakte door de jaren heen veel Brabantse onderwerpen op. Zoals de uitbraak van de Q-koorts. “Ik bracht dat verhaal als Brabander in die periode denk ik wel wat meer voor het voetlicht”, zegt hij. “Het was toen nog een hele rare, onduidelijke ziekte ergens in de buurt van Herpen.” Ook deed hij in 2014 verslag in Deurne, kort nadat een plaatselijke juwelier bij een beroving daar twee overvallers doodschoot.

Thuiskomen
De hectiek van zijn werk gaat hij wel missen, zegt Theo. "Geen dag is hetzelfde. Je weet niet waar je die dag naartoe gaat. Om zes en acht uur wordt het uitgezonden, en dan is het klaar. Je hebt een hele korte spanningsboog die ook snel weer weg is. Dat is wel lekker, hoor.”

“Ik heb wel eens een periode gedacht dat ik correspondent moest worden in Amerika of meer gaan reizen. Ik heb de hele wereld wel gezien, maar ik vind niets fijner dan lekker terugkomen in Den Bosch. Dat is mijn stad, die ken ik goed." Gaat hij nu met Brabant aan de slag, bijvoorbeeld weer bij Omroep Brabant, waar hij ooit begon? “Ik sluit nooit uit. Ik zou graag iets in Brabant willen doen, maar dat moet dan passen.”