Indische meelmot
Op de openingsfoto zie je een klein insect met donkere ondervleugels. Naar boven toe zijn de vleugels wat lichter beige, lichtbruin of rood. Verder zie je een wat spitse kop en voelsprieten. We hebben hier te maken met de Indische meelmot. Indische meelmotten zijn nachtvlinders. Je ziet ze dan vaak rond diverse lichtbronnen vliegen. De rupsen van deze meelmot - die ook wel voorraadmot wordt genoemd - veroorzaakt echte problemen. Ze eten vooral graanproducten, maar ook diervoer en sommige motten doen zich tegoed aan cacao. Bijzonder is dat ze zelfs polyethyleen kunnen verteren. Ze kunnen zich dus door plastic verpakkingen heen vreten. De rupsen van deze mot zijn ook lastig te bestrijden. Het beste is het om de opgeslagen opgenoemde producten te verwijderen. Waarna je de voorraadkast met azijn - lavendelolie kan ook - goed moet schoonmaken. Vergeet de kieren en de naden niet! De ontwikkelfase van zo’n Indische meelmot duurt ongeveer een maand, dus moet je na die periode alles nog eens controleren.

Steppegras
Henk Zenhorst heeft een vraag over steppegras in combinatie met biodiversiteit. Het lastige is dat het woord steppegras plotseling tevoorschijn is gekomen in de discussie of er wel of niet teveel stikstof in natuurgebieden neerslaat. Deze naam steppegras is vermoedelijk ontstaan omdat er te veel stikstof in vooral natte heidegebieden neerslaat. Zulke heidegebieden zien er dan uit als heel grote grasvlaktes. Dan komt nogal snel het woord steppe in beeld. Helaas is het woord steppegras niet juist. Het gaat om de grassoort Molinia oftewel pijpenstrootje. Deze grassoort komt normaal gesproken in het wild voor - is dus niet geplant - en groeit enorm uit door de enorme stikstofdepositie in onder meer Brabant. Hele heidegebieden zijn daarom veranderd in een grote vlakte pijpenstrootjes.

Eenden
Bij de ouders van 'buuf' Adeline Besselink, of in de buurt, nestelt elk jaar een koppel eenden, maar die eenden slopen ook elk jaar alle planten in hun vijver. De vraag is wat ze hieraan kunnen doen. Het meest simpele is: zorgen dat ze een periode lang niet in de vijver kunnen komen. Dat kan door de vijver te overspannen met gaas of een doorzichtige doek. Als ze dat een paar jaar rond de broedtijd volhouden, verdwijnt dit koppeltje volgens mij wel. Ook nestverstoring en verjagen kan helpen, maar het afsluiten van de vijver biedt het meeste succes.

Koolmees met vergroeiing
Op de bovenstaande foto van André van Drunen zie je een koolmees met aan de rechterpoot een duidelijk vergroeiing van een nagel. Verder heeft de vogel een slordig verenpak. Dat komt waarschijnlijk doordat deze koolmees zich slecht kan verzorgen. De vraag is of die grote nagel een geboren afwijking is. Dat is het volgens mij zeer zeker. Er zijn vogelsoorten bij aanleg hebben om snel lange nagels te ontwikkelen. Dit kan door slechte voeding ontstaan. Ook de plek waar de vogel rust of slaapt, kan van invloed zijn op de vergroeiing. Slaapt zo’n koolmees op de grond door omstandigheden, dan kan dit al een probleem veroorzaken. Overleven wordt dan ook heel moeilijk.

Verkeersbord
Mieke Smets ziet in haar buurt veel reewild oversteken. Zij wil daar graag een bord laten plaatsen door de gemeente. De vraag is hoe pak je zoiets aan? Het best is om contact op te nemen met de ambtenaar die belast is met het verkeer in die gemeente. Daarnaast is het heel verstandig om bewijzen te hebben, zoals bijvoorbeeld foto’s van overstekende reeën of doodgereden reeën op die bepaalde weg. Ook sporen zoals wissels en veegsporen aan bomen bij zo’n weg helpen om snel zo’n bord waarmee gewaarschuwd wordt voor overstekend wild geplaatst te krijgen. Mocht je dat niet hebben en er steken toch altijd veel reeën over dan kun je - om bewijs te verzamelen - een wildcamera laten ophangen. Dat kan bij sommige gemeenten, maar ook lokale natuur- en milieugroepen hebben vaak zulke camera’s.

Lijster
Kees Vanger maakte dit filmpje van een grote lijster. Bosranden en heidegebieden zijn typische plaatsen waar je grote lijsters kunt aantreffen. Deze vogels zoeken graag naar voedsel op open plekken in bossen en op graslanden. Op plaatsen waar deze gebieden naast elkaar voorkomen, is de grote lijster het talrijkst. De merelachtige zang - maar dan veel harder - bestaat uit korte strofen. Steeds als de vogel op gang lijkt te komen, wordt het lied weer afgebroken. Ze zingen al vroeg in het jaar, vanaf januari en soms zelfs december. Grote lijsters zijn overigens schuwe vogels.

Kom ook in actie en help de otter
Vind je het ook vreselijk als otters worden doodgereden in het verkeer? Zorg dan voor veilige verbindingen en help de otter. Geef samen met ARK Natuurontwikkeling de natuur de ruimte en doneer voor een veiliger rivierengebied. Daarmee help je niet alleen de otter, maar geef je ook veel andere dieren een warm onthaal.

Beleef de Lente
Vogelbescherming Nederland start deze zondag met 'Beleef de lente'. Tijdens de uitzending van Vroege Vogels op NPO Radio 1 werden de camera’s bij de broedende vogels aangezet. De publiekslievelingen ooievaar, steenuil en slechtvalk zijn ook dit jaar weer van de partij.

Behalve de livebeelden zijn op Beleef de Lente dagelijks korte filmpjes met hoogtepunten te zien. Per vogel wordt een weblog bijgehouden door een deskundige om duiding te geven aan de beelden. Ook is er een forum waar kijkers met elkaar kunnen praten over de vogels en hun vragen kunnen stellen aan de deskundigen.

Natuurtip
In de Loonse en Drunense Duinen vindt volgende week zondag van halfelf 's ochtends tot twaalf uur 's middags een wandeling plaats. Het 'levende' stuifzandlandschap van de Loonse en Drunense Duinen is het leefgebied van planten en dieren die aangepast zijn aan een bijna woestijnachtig klimaat. Voor hen is de dynamiek waar het stuivende zand voor zorgt van levensbelang. Maar het zand wordt steeds sneller vastgelegd, waardoor het gebied ook sneller dichtgroeit met bos. Oorzaak hiervan is stikstof, dat als een 'onzichtbaar monster' het leefgebied van de bijzondere planten en dieren bedreigt. Tijdens de wandeling laat de boswachter deelnemers kennismaken met de natuur en het beheer van een stuifzandgebied en zien deelnemers wat de effecten zijn van stikstof op de natuurwaarden in het stuifzand en de bossen.

Er wordt vertrokken vanaf parkeerplaats De Rustende Jager aan de Oude Bosschebaan 11 in Biezenmortel. Geïnteresseerden wordt verzocht zich aan te melden en krijgen het advies warme kleren aan te doen. Deelname kost tien euro, leden betalen zeven euro.