“Ik liep bij mijn moeder altijd tegen een muur van stilzwijgen op", zegt Adri. "Ze wilde er niet over praten. En ik wilde de zaak niet op de spits drijven, dus heb ik het maar zo gelaten.”

Geen belangstelling
Dat de man van zijn moeder niet zijn biologische vader was, kreeg Adri te horen toen hij 16 was. “Mijn ouders waren 12,5 jaar getrouwd en moesten toen wel vertellen dat ik er al was voordat ze trouwden.”

De mededeling deed hem weinig. “Je gaat studeren, werkt aan je carrière, trouwt en krijgt kinderen.” Waarmee hij maar wil zeggen: zijn leven nam hem in beslag en gaf hem weinig reden om na te denken over zijn echte vader.

'Onenightstand'
Hij had wel een vermoeden. “Mijn moeder woonde in Middelburg, dat was bevrijd door de Canadezen. Dus dacht ik aan een onenightstand met een Canadees. Dat er ook Fransen hadden meegevochten, wist ik niet.”

Pas toen hij ver na zijn pensioen hoorde van de mogelijkheden van nieuw DNA-onderzoek, besloot hij alsnog om op onderzoek uit te gaan. “Ik heb vorig jaar mijn DNA afgestaan en dat bleek een hoge match op te leveren met iemand in Frankrijk, die later mijn achternicht bleek te zijn."

Samen naar Frankrijk
Op 9 maart kwam het nieuws dat zijn biologische vader gevonden was: “Dat was heel emotioneel.” Samen met Bram Endedijk en een cameraploeg ging hij een week later al naar Frankrijk.

“We zijn daar heel warm ontvangen. Ik had er ineens een hele familie bij. We stonden samen rondom het graf van mijn vader, die in 2010 overleden was, en ze zagen allemaal gelijkenissen. Ze hadden geen DNA-bewijs nodig, ze zagen het zo wel.”

Het emotioneelst was Jean-Jacques, de kleinzoon van Adri’s vader. “Hij had als jongen veel met mijn vader opgetrokken. Hij bleef maar kijken. Hij was heel ontroerd.”

Legion d'Honneur
In Frankrijk hoorde Adri ook hoe zijn vader als militair over de hele wereld had meegevochten in dienst van het Franse leger. “Hij was een commando, is verschillende keren gevangen genomen en wist telkens te ontsnappen. Hij heeft veel onderscheidingen gekregen, waaronder ook de Legion d’Honneur, de hoogste Franse onderscheiding. Dat maakt me trots.“

“Het geeft rust dat ik mijn vader nu gevonden heb”, zegt Adri. “Ik ben heel blij dat ik naar zijn graf ben geweest en daar na 75 jaar de hereniging heb gevoeld. Nu is de cirkel rond.”

'Mijn leven is completer'
Vanwege de coronacrisis zit een nieuw bezoek aan Frankrijk er voorlopig niet in. “Maar we hopen natuurlijk dat de Franse familieleden ook een keer hiernaartoe komen om te zien waar hun oom en grootvader gevochten heeft. Want dat hebben zij nooit geweten”, vult Adri's vrouw Lidy aan.

“Mijn leven is completer geworden”, zegt Adri. “Want de familie van mijn moeder had ik al, die van mijn stiefvader was altijd wat afstandelijk, maar de familie van mijn biologische vader voelt ook meteen als familie. En dat is wederzijds.”

De documentaire 'Oorlogskinderen' wordt maandag om 18.55 uur uitgezonden op NPO2.