Sjoerd streed tot zijn dood voor gelijke rechten voor mensen met een beperking

15 mei 2020 om 20:33 • Aangepast 25 mei 2020 om 10:33
nl
Hij sprak met ministers en burgemeesters, kende enorm veel mensen in heel Nederland en zij kenden hem. Sjoerd van Heesch uit Waalwijk werd maar 44 jaar, maar streed zijn hele leven voor gelijke rechten voor mensen met een handicap. Want, waarom zou je met een verstandelijke beperking niet ook gewoon zelf beslissingen mogen nemen? Sjoerd kon dat prima.
Profielfoto van Agnes van der Straaten
Geschreven door

Hij staat vrolijk op de foto met minister Hugo de Jonge. Vier maanden geleden werd de foto gemaakt. Sjoerd was bij de minister om te praten over gelijke rechten voor mensen met een beperking. De ontmoeting maakte indruk. Niet alleen op Sjoerd, maar zeker ook op de minister. Toen hij hoorde dat Sjoerd kanker had en niet lang meer te leven had, schreef hij dat ook in zijn brief. Hij beloofde daarin zich te blijven inzetten voor mensen met een beperking.

Sjoerd had een licht verstandelijke beperking. Zijn levensdoel was de gelijke behandeling van mensen met een beperking. Als ambassadeur van de VN kreeg hij daar alle kans toe. Op deze manier kon hij overal zijn belangrijke boodschap uitdragen. Zijn toon was altijd vrolijk, opbouwend. Hij hield niet van zeuren. Maar zijn boodschap was duidelijk. Ook gehandicapten mogen zelfstandig wonen en hebben recht op privacy. Vorige week overleed Sjoerd.

Sjoerd was VN-ambassadeur
Judit Baijens is van de Dongense Stichting Samen Top waar Sjoerd vier dagen per week werkte: “Het VN-ambassadeurschap was voor Sjoerd echt heel erg belangrijk. Zelfs op de laatste dag van zijn leven, hij overleed ‘s nachts, ben ik nog bij hem langsgegaan met zijn VN-trui en speldje. Hoe ziek hij op dat moment ook was, hij wilde de trui aan en het speldje op. Zo diep zat dat VN-verdrag er bij hem in. Daar leefde hij voor.”

Filmpjes
Sjoerd had een vorm gevonden om het VN Verdrag Handicap op een eenvoudige manier aan anderen, gelijkgestemden te vertellen. Hij maakte filmpjes. Een mooie powerpoint, een voice-over, wat muziek. Het was de ideale manier om zijn eigen doelgroep aan te spreken, in eenvoudige woorden. Niet alle filmpjes waren al af, toen Sjoerd zo ziek werd.

Judit: ”Toen ik bij hem op bezoek ging, zei hij me bijna wanhopig: "Die filmpjes moeten af, die filmpjes moeten af! Toen hebben we met collega’s geprobeerd om in zijn stijl die filmpjes af te maken. Nog tot en met de allerlaatste dag is hij in zijn hoofd nog bezig geweest met die filmpjes.” Judit en haar team doen er nu alles voor om ervoor te zorgen dat de filmpjes ook bekeken kunnen worden.

Hij kon als geen ander opkomen voor de rechten van mensen met een handicap en heeft zeker in Waalwijk en Dongen echt wat bereikt. In de laatste weken had iedereen ook de behoefte om die waardering voor hem uit te spreken. De gemeente Waalwijk gaf hem, vlak voor zijn overlijden, de erepenning van de gemeente. Hij kon er nog net zijn bed voor uit komen. Hij werd ereburger van Waalwijk, wat voor hem een enorme erkenning betekende.

De Sjoerd Foundation
In de laatste dagen van Sjoerds leven is ook een andere wens van hem in vervulling gegaan. Van alle gedichten die hij heeft geschreven is een gedichtenbundel gemaakt. Veel van de gedichten werpen een ander licht op het leven met een beperking. De bundel is te koop en de opbrengst gaat naar de nieuw opgerichte stichting, de Sjoerd Foundation. Deze stichting probeert, net als Sjoerd, de strijd voor gelijke rechten voor mensen met een handicap voort te zetten, op een doortastende, warme en vriendelijke manier.

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.