Twee keer werd hij wereldkampioen totdat een hersentumor zijn kickbokscarrière volledig stillegde. Hageman kreeg vorig jaar te horen dat hij een tumor in zijn hoofd heeft. Het gezwel is per toeval ontdekt bij een verplichte MRI-scan nadat hij knock-out was gegaan bij een kickbokswedstrijd.

De kwaadaardige tumor in zijn achterhoofd is grotendeels verwijderd. Er zit nog een stukje in zijn hoofd dat kan gaan groeien. Daarom wordt de Eindhovenaar, de tegenwoordig in Nuenen woont, regelmatig gecontroleerd.

“De dokter belde op en zei dat hij goed nieuws had. De tumor was opnieuw niet gegroeid en de verwachting is dat hij ook de eerste jaren niet gaat groeien. En het is nooit door de klappen gekomen. Een tweede kans krijg je maar één keer, dus die wil ik zo goed mogelijk benutten.”

“Het is een prestatie voor mijzelf. Ik denk dat ik de eerste vechter ben die na zo’n tumor zijn comeback maakt. De eerste bij wie het hele achterhoofd heeft open gelegen en die gaat terugkomen.”

Robbie Hageman legt uit waarom hij weer wil gaan kickboksen:

Zijn vader Theo vindt het allemaal maar spannend: “Het is alles waar hij altijd voor geleefd heeft. In de belangstelling staan. Naar wedstrijden gaan. Het ernaartoe trainen. Het was echt zijn ding. Dat mist hij echt heel erg.”

“We zouden het liever anders zien, maar het is zijn leven. In deze anderhalf jaar gaat er zoveel in zijn hoofd om en nu heeft hij er helemaal zijn zinnen op gezet. Hij is er elke dag mee bezig. Slim? Ik zou het liever niet doen, maar hij is volwassen en het huis uit. Je kunt dan twee dingen doen. Er dwars tegenin gaan of toch steunen.”

“Ik ben over de hele wereld mee geweest. Normaal gesproken ben ik bij de rentreewedstrijd. Voor hem is het een overwinning. Dat misschien wel nooit iemand zoiets gedaan heeft en dat hij kan laten zien: ‘Kijk, mij lukt dat wel.’ Zodat andere mensen met een tumor positiever kunnen zijn. Dat je nog bepaalde doelen kunt halen. Je hoeft niet bij de pakken neer te gaan zitten. Je kunt toch gewoon verder leven.”

Moeder Anita begrijpt Robbie wel: "Zelf vind ik het niet zo heel fijn. Ik heb vaak gezegd dat ik het niet verstandig vind. Het is zijn alles en hij zegt dat hij het toch wil. Het is echt zijn wens om weer terug te komen. Ik kan alleen maar zeggen wat ik er van vind en verder kan ik hem alleen maar steunen. Ik vind het best wel eng. Ik denk niet dat ik ga kijken. Ik ga thuis zitten met een kaarsje, bij Maria. Hopen dat het hem lukt en dat het goed afloopt.”

Robbies trainer Ali Gunyar: “Ik kende Robbie al als kind. Hij was negen of tien toen hij hier kwam trainen. Hij is bij mij begonnen, bij mij geëindigd en bij mij gaat hij weer hervatten. Ik heb een dubbel gevoel. Natuurlijk ben ik blij voor hem. Ik ben wel bang. Ik wil wel weten of het goed is voor zijn gezondheid."

"We gaan langzaam proberen te testen met sparren en te kijken hoe het allemaal gaat. Als het goed gaat, staan we er honderd procent achter. Ik wil graag dat hij zijn halve werk af gaat maken want hij was net in de bloei van zijn leven met een Glorycontract. Hij is te vroeg gestopt. Ik sta straks in de hoek en dan schreeuw ik de longen uit mijn lijf, zoals altijd.”