Een boek schrijven is niet heel vanzelfsprekend voor iemand die amper wat kan zien. Gelukkig bleek buurman Paul Seesink bereid om te helpen met het uittypen van de tekst. De mannen gingen aan de slag. Eerst leverde Jan de zinnen groot uitgeschreven aan. ''Maar dat ging wat traag'', herinnert buurman Paul zich. "Daarna hebben we een grote cassetterecorder geprobeerd."

Maar die werkwijze was het ook niet helemaal voor Jan. "Het was te moeilijk en er zaten te veel knoppen op", legt Jan uit. "Het was een onding", vult zijn buurman aan. Uiteindelijk kwam de schoonzoon van Jan met een kleiner apparaatje en dat werkte prima.

In de video zie je hoe buurmannen Jan en Paul samen aan het boek werkten.

Jan had het verhaal voor het boek, bedoeld voor kinderen, helemaal in zijn hoofd. Zin voor zin sprak hij het in. Als er iets onduidelijk was, overlegden de buurmannen. Dat deden ze op de gang van hun flat, want vanwege de coronamaatregelen kwamen ze niet bij elkaar over de vloer.

Jan deed het allemaal uit zijn hoofd. Iets waar zijn buurman Paul versteld van stond. "Hij kon ook iets repareren, een paar hoofdstukken terug. Wonderlijk!"

Het resultaat is De Vogelslang, een spannend boek voor kinderen tussen de acht en vijftien jaar. "Maar als je zeventien bent, mag je 'm natuurlijk ook lezen", zegt Jan er vlug bij. Het verhaal gaat over Jim die in het Amerikaanse El Paso woont en daar een schat vindt.

De 88-jarige blijft vrij nuchter onder zijn prestatie. Buurman Paul is wel onder de indruk. "Dat dit in hem zat… ik ben trots op hem. En het geeft een goed gevoel dat ik iets kan bijdragen."

Ook is hij blij dat hij Jan minder eenzaam heeft laten voelen in coronatijd.