Sharon is gek op festivals maar ongeneeslijk ziek, daarom krijgt ze haar eigen festival Jankfest
Voor Sharon en haar man waren festivals bijna twintig jaar een groot deel van hun leven. Sharon en Richard (47) hadden lange tijd een succesvol merchandisebedrijf waarmee zo op festivals stonden. “We begonnen in 2003 en het festivalleven hoorde echt bij ons. We kwamen er al onze vrienden en kennissen tegen.”
“Door het faillissement hadden we veel tijd voor elkaar en voor onze drie kinderen."
Eind 2019 stond hun leven ineens op zijn kop. Wat begon met een hoestje, bleek twee maanden later longkanker. Eerst kreeg Sharon nog te horen dat ze met een operatie honderd zou kunnen worden. “Maar ik kreeg toch nog chemokuren voor de zekerheid. Tijdens de chemo ging de kanker vervolgens zo snel. In maart van dit jaar bleek ik stadium 4 longkanker te hebben.”
Naast die vreselijke diagnose ging ook het bedrijf van het echtpaar failliet. Fabrieken in China lagen stil vanwege de coronacrisis en er zouden het hele seizoen geen festivals komen. Maar Sharon bleef positief: “Daardoor hadden we veel tijd voor elkaar en voor onze drie kinderen”, vertelt ze.
Maar nooit meer naar een festival kunnen, dat was toch wel een dingetje. “In april dacht ik: oh, wat had ik nu graag op Paaspop gestaan! Die vlugge praatjes, goede gesprekken, gezelligheid, drankje erbij… dat viel allemaal weg. Maar wat miste ik dat.”
“Het is overweldigend wat iedereen voor ons doet."
Gelukkig bleek Sharon heel veel lieve vrienden en kennissen te hebben die achter haar rug al een geheim project hadden. Een van hen was de oprichter van de stichting No Guts No Glory die zich inzet voor bijzondere belevenissen voor kankerpatiënten en mantelzorgers. Sharons bedrijf had de stichting tien jaar gesteund dus nu kon de stichting iets terugdoen: een laatste, coronaproof festival regelen voor Sharon.
“Het is overweldigend wat iedereen voor ons doet. Zoveel mensen dragen een steentje bij. Er komen 150 mensen naar het festival. Alles is buiten en coronaproof met tafels en stoelen. Er is zelfs een knuffelscherm voor mij geregeld zodat ik toch mensen kan knuffelen. Er zijn vrijwilligers te over. Meer weet ik niet, maar ik weet wel dat het heel gaaf gaat worden”, zegt ze.
Het besloten festival wordt gehouden op de plek van Nirwana Tuinfeest in Lierop. “Maar ik wil niet de hele tijd in het middelpunt van de belangstelling staan. Geen zielige speeches en anekdotes dus. Dat doen ze maar als ik er niet meer ben. Maar een Jankfest wordt het toch wel.”
Een donatie doen voor het festival of andere initiatieven van de stichting No Guts No Glory kan hier.