“Ik heb me wel eens beter gevoeld, maar ook slechter”, zegt Holmén in alle eerlijkheid, twee dagen na de nederlaag tegen VVV. “Natuurlijk is dit zwaar, het was een hele belangrijke wedstrijd. We hebben een heel goede eerste helft gespeeld, maar een wedstrijd duurt negentig minuten. Boosheid en teleurstelling overheersen. Over het resultaat, maar misschien nog wel meer over de manier waarop. We geven de punten gewoon weg.”

Een zeventiende plek en slechts negen punten uit vijftien wedstrijden, dat het niet lekker gaat bij Willem II is een understatement. “Gelukkig heb ik een gezin en een jonge dochter. Als ik thuis kom, zeker als ze na een wedstrijd nog wakker is, kan ik het makkelijker even vergeten. Als je me dit vijf jaar geleden had gevraagd, was ik er twee of drie dagen kapot van geweest.”

“Toen ik jonger was, dacht ik 24/7 aan voetbal. Voor mij is het ook als voetballer goed geweest dat ik vader ben geworden. Het is gezond om soms even niet aan voetbal te denken”, vervolgt Holmén. Toch zit hij met de huidige situatie in zijn maag. “Het is altijd ergens in je hoofd. Als zij naar bed gaan en je ligt op de bank ben je aan het denken, denken, denken. Wat kan ik doen om het team te helpen? Wat moeten we als team doen? Dat is best lastig. We moeten in ieder geval hard blijven werken.”

De Zweedse verdediger is niet in paniek, hij heeft bij Dinamo Moskou ook al eens in dezelfde situatie gezeten. “Op de grond gaan liggen en huilen heeft geen zin, dan kun je net zo goed vaarwel zeggen tegen de Eredivisie en dat gaan we niet doen. Het draait nu echt allemaal om hard werken. Ook de trainers moeten dat doen, ze moeten met kleine dingen komen om het om te draaien.”

Holmén heeft nog altijd vertrouwen dat de huidige groep het samen met de technische staf om kan draaien. “We gingen met een goed gevoel de vakantie in. Niet alleen door de 1-1 tegen Ajax, ook tegen AZ en Vitesse lieten we, ondanks dat we verloren, al zien dat we stapjes vooruit aan het zetten waren. Nu was het één helft goed."

"We realiseren ons in welke situatie we zitten, maar we weten ook dat we kwaliteit hebben. Vorig jaar zat je in een flow en had je weinig advies nodig, alles ging gewoon vanzelf. Zonder vertrouwen is het makkelijk om snel veel te veel na te denken, waardoor je altijd een beetje te laat komt in de duels. Daarom moet je niet al te veel denken. Niet aan vorig seizoen, toen het goed ging. Niet aan de vorige wedstrijd. Hard werken en zorgen dat we winnen, dat moeten we doen. Want alleen met overwinningen groeit het vertrouwen.”

De groep wil vechten om zo snel mogelijk uit de huidige situatie te komen. “We blijven samen, absoluut. Deze club voelt als een grote familie, dat zei ik vorig jaar toen het goed ging ook. Spelers, de staf, mensen op het kantoor. Iedereen is open en helpt elkaar, dat is belangrijk. Zeker in deze tijd. Dat is positief.”

In zijn achterhoofd speelt bij Holmén ook nog het EK voetbal, waar hij komende zomer met Zweden actief hoopt te zijn. En dan is daar ook nog zijn aflopende contract. Het zijn bijzaken op dit moment, eerst draait alles om het stoppen van de slechte resultaten bij Willem II. “Natuurlijk is het een droom om op het EK te spelen. Van jongs af aan wil je voor de nationale ploeg spelen. En groter dan een eindtoernooi met Zweden kan bijna niet. Maar dan moet ik – en heel de ploeg bij Willem II – beter spelen, dat worden mijn kansen groter om te gaan. Eerst moeten we zorgen dat we dit omdraaien, dan zou het EK een positief punt aan het einde van het seizoen kunnen zijn.”

En waar de centrale verdediger na dit jaar dan actief is? “Het is mogelijk dat ik hier blijf. Maar ik ben hier ook heel eerlijk en open in geweest binnen Willem II. Mijn familie heeft het goed hier, we genieten van het leven, de club is goed. Ik sta open voor een langer verblijf, maar ik luister ook naar andere clubs. We weten waar we staan, maar ik ga nu ook nog geen beslissing nemen.”