“Hello, I’m Lee from Norfolk”, klonk het ineens aan de telefoon op Jenny’s kinderdagverbijf De Sleutel in Helmond. Jenny schrok zich rot, vertelde ze woensdag in het radioprogramma Wakker! “Nou moet ik Engels praten. Ik moest zo schakelen.”

Aan de andere kant van de lijn klonk een vriendelijke Engelsman, Lee Staff. “We hadden met alle collega’s wensen verzameld en in een jampotje gedaan", zegt Jenny. "Op 31 januari hebben we die bij Scheveningen in de zee gegooid. En twaalf dagen later vond Lee ons potje.”

De medewerkers van het kinderdagverblijf wensten allemaal een mooie toekomst, zonder lockdown . “We hadden helemaal genoeg van corona en alle maatregelen en besloten al onze wensen op te schrijven en in een jampotje in zee te gooien. Maar dat ons potje zo snel gevonden zou worden, hadden we niet verwacht.”

Staff, die het potje vond in Gorleston, 180 kilometer verderop, was net zo verbaasd. Na een storm was deze medewerker van de reddingsbrigade op het strand met zijn hond en vond hij het jampotje vol met briefjes. Hij belde naar het kinderdagverblijf in Helmond en kreeg daar de verbaasde Jenny aan de lijn.

Staff is heel erg geïnspireerd door de wensen van de medewerkers van het kinderdagverblijf. Hij gaat op zijn beurt allerlei wensen verzamelen en in het potje van Jenny stoppen. En als het jampotje weer gevuld is, gooit Staff het potje opnieuw in zee. Hij is benieuwd waar het dan weer opduikt.