1. Meelevende Petrovic

Het is al vaker benoemd. En je kunt het mooi vinden of juist heel erg irritant. Trainer Zeljko Petrovic is aanwezig tijdens de wedstrijden, heel erg aanwezig. Dat was ook weer duidelijk tijdens het duel in Tilburg. Continu was hij bezig zijn spelers te coachen.

Tegen Heerenveen schreeuwde hij zijn ploeg letterlijk naar voren. Het woord ‘vooruit’ viel enorm vaak. Het zorgde zelfs nog voor een kleine aanvaring met Ché Nunnely, die balverlies leed nadat hij er voor koos een bal niet de diepte in te spelen. “Er staat niemand daar”, gaf hij zijn coach als antwoord.

Dat Petrovic meeleeft is een understatement. Hij staat doorlopend aan de rand van het veld, springt er af en toe bij, zwaait met zijn armen en gooit met flesjes en kauwgom. Het is het eigenlijk waard om negentig minuten lang naar de fanatieke voetbaltrainer te kijken, als de belangen op het veld nu niet zo groot zouden zijn.

De spelers krijgen ook mee dat Petrovic aanwezig is, Ché Nunnely ziet het als iets positiefs.

2. Minder fouten

Bij de start van speelronde 26 had alleen VVV-Venlo meer tegendoelpunten dan Willem II. Dat de Tilburgers zoveel tegentreffers hebben moeten incasseren, heeft mede te maken met de twee grote nederlagen tegen Feyenoord en FC Utrecht. Maar de laatste weken heeft Willem II het een stuk beter voor elkaar. Tegen Heerenveen kreeg het bij een 3-0 voorsprong nog één doelpunt tegen, waardoor de teller nu op drie tegentreffers staat in de laatste vier wedstrijden. Het is de basis voor de acht punten die de Tricolores in die duels wisten te pakken.

Dit seizoen werden er veel verdedigende fouten gemaakt, met veel tegendoelpunten tot gevolg. Die fouten zijn er steeds minder. Ook omdat goed voetballen op dit moment even niet belangrijk is en dat de spelers dat beseffen. Een bal over de zijlijn of gewoon blind naar voren schieten? Geen probleem.

3. Een beetje geluk

Willem II heeft dit seizoen een volle gifbeker leeg moeten drinken. Door eigen fouten, maar ook door beslissingen van scheidsrechters, de VAR en momenten van pech. Tegen Heerenveen had Willem II juist wat geluk.

Bij de openingstreffer ging Pawel Bochniewicz naar de grond na een kopduel met Sebastian Holmén. De verdediger van Heerenveen leek verkeerd terecht te zijn gekomen, maar het spel ging verder. Uit de afgeslagen hoekschop slingerde Mike Trésor de bal nog een keer voor. Holmén was zijn directe bewaker kwijt en knikte de 1-0 binnen.

Bij de 3-0 leek het een paar tellen eerder nog 2-1 te worden. Derrick Köhn haalde de bal van de lijn, via de eigen lat. In de tegenaanval werd de eerste inzet nog gekeerd door Heerenveen-goalie Erwin Mulder. Nunnely was attent bij de rebound en zo ging het in een paar tellen van opgelucht ademhalen naar uitgebreid juichen.