Een beetje ongemakkelijk staat hij achter de microfoon van de Life Church in Zwolle. Ook online zijn er kijkers. “Ik werd gevraagd om te spreken. Van binnen kreeg ik vijfhonderd vragen door mijn hoofd, maar ik zei meteen ‘ja’. Ik ben toch wel zenuwachtig nu ik hier sta.” Hageman begint met een gebed. “God, gebruik mij vandaag om U te loven en te prijzen."

In 2019 kreeg Hageman te horen dat hij ongeneeslijk ziek is. Hij heeft een hersentumor. Voor een deel is deze verwijderd, maar er zit altijd nog een gedeelte in zijn hoofd dat weer zal aangroeien. Het is een soort tijdbom. “Ik kan er bij wijze van spreken drie maanden mee leven. Of dertig jaar.”

Het geloof speelt een steeds grotere rol in zijn leven. Zijn drie zoons kregen een Bijbelse naam. Vorig jaar december liet hij zich dopen in een zwembadje. Deze week zijn de opnames voor het programma Hour of Power dat op de landelijke televisie wordt uitgezonden. Daar gaat hij zijn getuigenis geven. Net zoals afgelopen zondag, tijdens zijn eerste preek.

“Ik heb in mijn jeugd kattenkwaad uitgevreten. Daar heb ik achteraf spijt van. Op een gegeven moment werd ik door het arrestatieteam opgehaald. De deur werd eruit geklapt en acht man kwam naar boven met een getrokken pistool. Voor mijn vrouw was het heel erg. Geboeid met de handen op de rug lag ik op het bed.”

“Ik kwam in een cel en daar had ik het boekje ‘Jezus is de Weg’. Ik bad als Rooms-Katholiek altijd wel voor een partij of als ik iets nodig had. Ik dacht dat ik dat boekje wel kon lezen, want ik had verder toch niks te doen. Ik las dat waar je ook bent, dat je moet bidden. Ik ben op mijn knieën gegaan en ik zei: ’God, als U dan echt bestaat, laat mij vrij en ik zal de rest van mijn leven elke zondag naar de kerk gaan. Terwijl ik aan het bidden was, ging de celdeur open en kreeg ik te horen dat ik was vrijgelaten. Sinds die tijd heb ik mij nooit meer druk gemaakt.”

Een dag na de preek wil Hageman er wel iets aan toevoegen: "Ik zat onschuldig vast en ik ben ook door de rechter vrijgesproken. Justitie heeft alle onkosten moeten betalen."

Het leek erop dat hij geen wedstrijden meer kon kickboksen, maar hij traint hard voor een rentree. Hageman vertelt tijdens zijn preek dat christenen zeggen dat hij niet kan vechten, omdat dat niet van God is. Hageman vindt het prima te combineren en kan niet wachten op zijn comeback. “Dit is sport. In de ring staan twee getrainde mannen tegenover elkaar. Het is hun werk. God werkt door iedereen anders. Ik wil in de agressieve wereld van het kickboksen het licht van Jezus laten schijnen. Alles voor God.”

De preek van afgelopen zondag eindigt hij met twee Bijbelteksten. Om te bemoedigen. Het preken bevalt Hageman wel. “30 mei preek ik weer,” zegt hij enthousiast. Het wordt meteen een bijzondere: “Het is de dag dat ik dertig word.”