Rosalie is niet vies van een grote klus. Maar een muurschildering als deze maakt ze nou ook niet dagelijks. MSD benaderde zelf een aantal grote kunstenaars met de vraag of ze belangstelling hadden om hun bijzondere wand te beschilderen.

"Een moeilijke muur", omschrijft Rosalie. Het golvende patroon schrikte heel wat kunstenaars af, maar Rosalie niet. Ze won de uitgeschreven wedstrijd met haar ontwerp en is begonnen aan de monsterklus.

Ze weet dat het lange dagen zullen worden, want op 1 juni moet het af zijn. En de weergoden moeten haar ook een beetje gunstig gezind zijn. "Ik kan niet werken in de regen want de muur moet echt droog zijn, anders hecht de verf niet. En de spuitbussen kan ik pas gebruiken als het minstens 10 graden is. Maar gelukkig zijn de voorspellingen goed", zegt Rosalie.

Twee jaar geleden besloot ze van haar schilderkunsten haar werk te maken. Haar studie geneeskunde hing ze aan de wilgen toen bleek dat ze wel erg veel talent had. "Schilderen deed ik er eigenlijk een beetje bij. Portretjes maken van kleinkinderen en zo. Dan ging mij zo goed af dat ik besloot de sprong te wagen en er mijn brood mee te verdienen."

En dat doet ze niet onverdienstelijk. Binnen de kortste keren won ze prijzen met haar werk en inmiddels is ze een stevig gevestigde naam in de kunstwereld. Haar doel: de wereld over reizen en overal haar 'voetafdruk' achterlaten. Zichtbaar zal haar nieuwe kunstwerk in elk geval goed zijn. Met zijn 700 vierkante meter is het niet te missen.

Iedereen in Oss en omgeving kent de blauwe wand, op de plek waar het voormalige Organon bijna 100 jaar geleden is ontstaan. “De wand is in de loop van de jaren een echt icoon geworden. Het is niet alleen meer iets van het bedrijf, maar hoort voor de inwoners bij de stad”, vertelt Wenny Raaijmakers, directeur van de productievestiging. Generaties Ossenaren hebben gewerkt bij het bedrijf, dat al sinds 1923 op die plek staat. “En daar zijn de mensen in Oss trots op.”

Het enorme werk maakt ze helemaal alleen. Verf, spuitbussen, een hoogwerker en een afbeelding op haar telefoon. "Aan schetsen doe ik niet. Ik schilder direct op de muur. Wel heb ik mijn ontwerp in vakjes verdeeld. Eigenlijk is het dus een enorme puzzel die ik op die muur ga maken."

Nerveus is ze overigens niet. Al blijft het natuurlijk spannend wat de mensen er van zullen vinden als het eenmaal in al zijn omvang op die muur zit. "Binnen tien jaar gaat de wand weg. Dus mijn werk is hoe dan ook tijdelijk."

Of ze het dan niet zonde vindt, al dat werk uiteindelijk 'voor niks'. "Dan hebben we in elk geval nog tien jaar een mooie wand om tegen aan te kijken", lacht ze. "En gelukkig hebben we daarna de foto's nog."