In plaats van de fysieke erehaag op de Dam worden vader en zoon nu gevolgd in een driedelige mini-documentaire die op de site van het Nederlands Veteraneninstituut is te volgen. Vader diende begin jaren tachtig in Libanon en zoon Gert ging twee keer op uitzending naar Afghanistan en een keer naar Turkije.

“Ik ben ontzettend trots op mijn vader. Hij heeft het in Libanon niet altijd even gemakkelijk gehad”, vertelt Gert. “Eenmaal terug in Nederland mist hij al die jaren al de erkenning en waardering.”

Aad verliet in 1992 het militaire leven, maar bleef veteraan. “Hij maakte mij ook enthousiast voor het leger. Ik had een opleiding in de zorg en ben militair verpleegkundige geworden. In die rol ben ik ook met vredesmissies mee geweest. Je komt in landen waar vrijheid niet vanzelfsprekend is.”

Vader en zoon staan volgend jaar het liefst oog in oog op de Dam in Amsterdam. “Samen als veteraan een eerbetoon brengen aan de gevallen oorlogsslachtoffers. Stilstaan en bezinnen”, zegt Gert. “Ik hoop dat mijn vader en ik volgend jaar op de Dam als veteranen tegenover elkaar mogen staan. Als het koninklijk echtpaar is gepasseerd, dan kunnen we elkaar knikje geven. Op dat moment krijg ik waarschijnlijk kippenvel. Ik trots op mijn pa en hij trots op mij.”

De driedelige documentaire van Gert en zijn vader Aad is te zien op de site van het Nederlands Veteraneninstituut. Hieronder zie je de eerste twee delen. Deel drie komt op 5 mei online.