‘Hatzegopteryx thambema’, zo heet het enorme monster dat Jonathan samen met zijn collega’s aan het ophangen is. Geen gemakkelijk werkje, want het skelet bestaat uit een heleboel kolossale botten. “Het is eigenlijk een grote puzzel”, zegt Jonathan. “Hij heeft een spanwijdte van twaalf meter, het is dus passen en meten.”

Bij het Oertijdmuseum werken veel vrijwilligers die opeens naar huis moesten toen de coronacrisis kwam. “Veel van hen zijn al wat ouder”, vertelt Jonathan. “Daarom zijn ze een risicogroep. Maar vanuit huis kun je natuurlijk geen dinosaurusskelet bouwen. Dus dat was een lastige periode. Maar doordat er geen gasten waren, was er ineens wel veel ruimte. We konden het hele museum op z’n kop zetten.”

En dus ging de bezem erdoor. Van nieuwe vitrines met tentoongestelde dinosaurusbotten, tot het nieuwe exemplaar dat hoog in de lucht hangt.

Jonathan zet met zijn collega nog de laatste puntjes op de i. Er liggen nog wat vingerkootjes op de grond die vastgezet moeten worden aan het vliegende reptiel zodat ze het zaterdag aan het publiek kunnen laten zien. “Ik ben heel blij dat we open mogen”, zegt Jonathan. “We missen de bezoekers en we hebben zoveel mooie dingen staan nu die we graag laten zien."