Guerrero is een Akita Inu, een echte jachthond. De zeven maanden oude pup volgde samen met baasje Tamara de puppytraining en maakte grote sprongen. Het dier raakte vermist aan het eind van de training op vrijdag 4 juni.

‘’Hij luistert eigenlijk altijd heel goed. Maar als ik hem probeer in de auto te krijgen, wil hij altijd even dwars doen’’, zegt Tamara. ‘’Er reed op dat moment een vrouw in een witte auto heel hard voorbij. Ik riep nog naar haar of ze zachter wilde rijden, maar dat deed ze niet.’’

In een fractie van een seconde rende Guerrero vervolgens weg en stak hij de straat over. Hij werd geraakt door de auto. ‘’Ik zag hem door de lucht vliegen en over de straat tollen. Toch was hij niet zo zwaargewond dat hij niet meer kon bewegen, want hij rende ervandoor.’’

Tamara heeft haar hond nog geprobeerd te volgen maar hij verdween tussen het hoge gras en de bomen. ‘’Vanuit mijn eerste instinct belde ik 112’’, vertelt ze. ‘’De politie was ontzettend behulpzaam en er kwamen meteen twee agenten. Ze hebben met hun eigen speurhonden gezocht op de plek waar hij voor het laatst was gezien.’’

Vanaf het moment dat de pup verdween, heeft Tamara geen seconde rust. Ze werkt als ZZP’er in de zorg en had dit weekend juist nieuw werk aangenomen. ‘’Ik heb het allemaal afgezegd. Ik voel me rot dat ik niet kan werken, maar ik word ook overvallen door een enorm schuldgevoel als ik niet naar Guerrero aan het zoeken ben. Ergens weet ik dat het leven doorgaat, maar ik kan bijna niet verder als ik mijn hond niet thuis heb.’’

Vrienden, familie, politie en meerdere hondenorganisaties hebben al geholpen met zoeken. Ook deelde Tamara flyers uit op straat en plaatste ze heel social media vol met foto’s van haar pup. Daar kreeg ze veel reacties op. De enorme steun en betrokkenheid van de mensen overvalt Tamara. ‘’Ik ben ontzettend dankbaar'', vertelt ze in tranen. De hond werd zaterdagmiddag nog door iemand gespot in Eindhoven, maar Tamara is nog steeds niet herenigd met haar viervoeter.

Ook zaterdag heeft Tamara de hele dag gezocht naar Guerrero. Ze is rond halftien ’s avonds bij haar ouders neergeploft om even te slapen. Daarna gaat ze weer verder met zoeken. ‘’Ik probeer me de hele tijd in te beelden wat Guerrero wel niet zal denken. En dan probeer ik het vooral positief te houden. We hebben vaak een soort verstoppertje gespeeld dus hij weet heel goed dat hij op zoek moet gaan naar mij’’, zegt Tamara. ‘’Ik voel gewoon dat hij nog leeft en ergens in de stad bezig is om mij te vinden.’’