Broer Pepijn en zus Céline dragen hun handbaltitels op aan oma Bep

21 juni 2021 om 19:00 • Aangepast 22 juni 2021 om 09:38
nl
Een weekend om niet snel te vergeten voor de Bredase handbalfamilie Michielsen. Broer Pepijn en zus Céline werden ieder met hun club landskampioen van Nederland. Een prestatie met extra emotionele waarde doordat hun oma Bep een aantal weken geleden overleed.
Profielfoto van Yannick Wezenbeek
Geschreven door

In de belangrijkste periode van het seizoen kwam het nieuws dat oma Bep ernstig ziek was. Pepijn en Céline wonen allebei niet meer thuis maar hadden toch steun aan elkaar. “We gingen meer naar elkaar toe”, vertelt Pepijn. “Mijn zus was ook iets emotioneler, ik kon het iets makkelijker opzij zetten. Uiteindelijk hebben we ook tegen elkaar gezegd we gaan allebei de titel pakken voor oma.”

"Deze titels zijn een cadeautje voor oma."

Een uitspraak die werkelijkheid werd, want Pepijn won op zaterdag met Green Park/Handbal Aalsmeer de landstitel bij de heren. Een dag later was het Céline die met Quintus de titel pakte bij de dames. “Ik wist voor de wedstrijd al dat Pepijn landskampioen was geworden. In de laatste minuut van onze wedstrijd was het voor ons ook vrij zeker. Toen werd ik toch wel emotioneel.”

Céline geeft toe dat zij het moeilijk had met het verlies van Oma Bep en is haar broertje dankbaar voor de steun. “Ik heb zoveel aan mijn broertje gehad in die periode, het liet zien dat wij een hele hechte band hebben. Wij doen alles voor elkaar. Uiteindelijk is het mooi dat we kunnen zeggen dat deze titels een cadeautje zijn voor oma.”

"Nog voordat we konden lopen, hadden we al een handbal vast.”

De ouders van Pepijn en Céline zijn natuurlijk trots op de prestaties van hun kinderen. “Voor een ouder is het de kers op de taart. Na al die jaren, elk uur en elke kilometer die je erin hebt gestoken is dit een prachtige beloning.” Toeval is het niet dat Pepijn en Céline zijn gaan handballen. Zus Renske was tot vorig jaar ook actief in de Eredivisie Handbal terwijl vader Fred en moeder Sandra in het verleden ook actief waren in de handbalwereld.

“Nog voordat we konden lopen, hadden we al een handbal vast”, zegt Pepijn. Maar ze zijn nooit gedwongen om te gaan handballen. “Wat iedereen zelf wilde gaan doen, werd gerespecteerd thuis. Uiteindelijk is het mooi dat we toch allemaal op een hoog niveau hebben gehandbald of nog handballen.”

Céline zit inmiddels in de herfst van haar carrière en gaat die afsluiten onder het bewind van haar vader. Hij is volgend seizoen de hoofdcoach van Quintus. Het wordt de tweede keer dat hij trainer wordt van zijn dochter. Het zal niet leiden tot een vreemde situatie tussen de twee.

“Ik verwacht dat anderen hier meer moeite mee gaan hebben dan ik. Hij is op de club gewoon de trainer en thuis mijn vader. Die relatie kunnen wij prima scheiden. Er zullen vast enkele mensen wat van vinden maar wij weten hoe het zit.”

Céline Michielsen in actie voor haar club Quintus (foto: Paul Vis)
Céline Michielsen in actie voor haar club Quintus (foto: Paul Vis)

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.

Download de app en draag het gevoel van hier altijd bij je!