Samantha had een oproep geplaatst op Facebook: “Ik nodig jullie uit om hier jullie steun te betuigen voor zijn naasten en je eigen verdriet of emoties te uiten." Ze sloot af met: “Laat alsjeblieft de misdaad nooit winnen. On bended knee, is no way to be free.”

Anoek en Sanne komen samen een bos witte rozen leggen. De vriendinnen zijn geschrokken van de aanslag en vinden het fijn dat er een plek is om te herdenken. “We zagen een bericht op Facebook over de plek. Anders waren we wel naar Amsterdam gereisd, maar het is daar zo druk.”

Ze staan even stil en kijken naar de bloemen en kaartjes. “Hij heeft zo veel voor de maatschappij betekend, wat mooi dat dit dan gedaan wordt”, verzucht Sanne. “Hij durfde alles te zeggen wat wij niet durfden”, zegt Anoek.

Anoek is zelf beveiligingsmedewerker, maar denkt dat het niet uit zou hebben gemaakt als De Vries beter was beveiligd. “Die criminelen die dat doen zijn nergens bang voor.” Door haar studie is weet ze hoe beveiliging van mensen in zijn werk gaat. “Dat had denk ik niet veel verschil gemaakt.”

De herdenkingsplek is te vinden tegenover het gebouw van de Fontys Hogeschool Journalistiek.