De brand ontstond rond half tien vrijdagavond en veroorzaakte veel rook. De bewoonster was op dat moment niet thuis. Verschillende honden die in het huis zaten zijn elders ondergebracht. Omwonenden wisten tijdig hun ramen en deuren te sluiten.

Bijna vier jaar woont de alleenstaande moeder van drie kinderen in het huis. Aan de gevel van het huis hangt een vlag. “Die is voor de zoon, hij is pas geslaagd.” Bij de voordeur hangen beveiligingscamera’s, op de buitendeur zitten bordjes die waarschuwen voor honden in huis.

De brand trok vrijdagavond heel veel bekijks. Omstanders hoorden hoe de bewoonster gillend over straat liep. "Ik schiet hem kapot", zou ze geroepen hebben, verwijzend naar haar ex-partner die de brand volgens haar veroorzaakt zou hebben.

De bewoonster heeft naar eigen zeggen haar leven na een moeilijke periode weer op de rit. “En dan gebeurt er dit. We hebben nu helemaal niets meer. Ik heb in een emotie iets geroepen. Dat doet iedereen weleens. De oorzaak van de brand is nog niet duidelijk. Was het brandstichting of kortsluiting? Dat wordt nog onderzocht.”

Buren zeggen dat ze vrijdagavond voorafgaand aan de brand een penetrante benzinegeur hebben geroken. "Ik heb er nog hoofdpijn van." Uit angst voor de bewoonster zijn omwonenden terughoudend en willen ze alleen anoniem iets over haar zeggen. “We zijn allemaal bang voor haar.”

Wat de omwonenden steekt is dat er in die jaren nooit serieus is gekeken naar hun klachten. “Het is een lange lijst,” zeggen ze, van geluidsoverlast en intimidatie tot overlast van honden en andere dieren in en om het huis. “Ze heeft zeker 25 verschillende honden in huis gehad, die zorgden voor nestjes voor de verkoop.”

De buurt heeft naar eigen zeggen de klachten bij verschillende instanties gemeld, maar dat leverde nooit iets op. Wel is de shetlandpony die in de achtertuin stond en de buurt veel stankoverlast bezorgde inmiddels weggehaald.

“Ik veroorzaak absoluut geen overlast in de buurt”, zegt de bewoonster. “Integendeel. Ik was vandaag nog in de straat en dan komen mensen vragen hoe het met me gaat. Wat de dieren betreft: ik heb geen vijfentwintig maar drie honden, een aquarium met vissen en een vogel. Ik mocht de pony houden van de woningbouwvereniging. Uiteindelijk heb het dier naar Valkenswaard gebracht. Daar was ik ook toen de brand uitbrak.”

Buren zijn niet alleen bang voor de bewoonster, maar ook voor haar wisselende partners. “De een was agressief, de ander hield te veel van een borrel.” Nu de bewoonster noodgedwongen elders onderdak heeft gevonden is de buurt opgelucht. “Ik hoop dat ze hier nooit meer terugkomt.”