Iedere editie van de Olympische Spelen komen er nieuwe sporten bij en vallen er sporten af. Dit jaar zijn er nieuwe sporten, maar vooral ook nieuwe disciplines toegevoegd. “Heel veel gemengde dingen”, zegt Björn Koreman, voor Omroep Brabant watcher van de Olympische Spelen. “Ik had daar wel mijn bedenkingen over. Is dat echt nodig? Ik was niet overtuigd van de toegevoegde waarde.”

Inmiddels heeft de atleet uit Geertruidenberg zijn mening bijgesteld. In de nacht keek hij naar de triatlon, waar de Bredase Maya Kingma een hele goede start had. In de ochtend was er de teamwedstrijd bij het judo, met Sanne Verhagen (Best), Guusje Steenhorst (Grave) en Sanne van Dijke (Heeswijk-Dinther). En ’s middags was er in de atletiek de 4x400 gemengd. “En het was echt spannend. Ik heb vandaag juist genoten van die gemixte estafettes. Misschien was het extra spannend omdat het bij allemaal om de prijzen ging. Wat dat betreft was het wel zuur, drie keer een vierde plaats."

"Het geeft een andere beleving aan de sport, het wordt zo een echte teamsport. Tot nu toe is dat echt gaaf. Het individuele wordt een beetje losgelaten, het wordt een echte teamsport. Met al die extra onderdelen is het wel de vraag wat een medaille nog waard is. Op deze manier kun je als sporter heel veel medailles halen, terwijl anderen een heel toernooi bezig zijn voor één medaille.”

Naast nieuwe onderdelen per tak van sport zijn er ook nieuwe sporten, zoals het skateboarden. Koreman is blij met die toevoeging. Het is natuurlijk een kwestie van smaak en in het geval van de marathonloper speelt ook zijn eigen verleden mee. "Ik ging vroeger altijd in steden skateboarden, trappen opzoeken. Skateparken had je toen nog niet veel, daar gingen we soms voor naar Eindhoven. Ik heb daar mooie herinneringen aan, het was een leuke tijd uit mijn jeugd”, zegt Koreman. Het skateboard is er nog steeds, bij zijn ouders thuis. “Ik pak het wel eens voor de gein, rol ik het door de tuin. Dan krijg ik al te horen: ‘Waag het niet, dadelijk raak je geblesseerd.' En daar hebben ze ook wel gelijk in.”

Bij het skateboarden zie je hele jonge medaillewinnaars, logisch volgens Koreman. “Het is een angstdingetje. Ik moest een keer naar het ziekenhuis, voor hechtingen in mijn knie. En voel je angst, dan ben je klaar. Daarom zijn alle kampioenen extreem jong. Als kind zie je geen angst. Er staat een dertienjarige op het podium. Die gaat van een railing af zonder daar bij stil te staan, als je dertig bent gaat dat anders.”

Als hij zelf een sport toe zou mogen voegen aan de olympische agenda, zou het darten zijn. “Ik kijk het gewoon graag. Het kijkt makkelijk weg”, zegt Koreman met een lach. Tegelijkertijd heeft hij vraagtekens bij sporten als voetbal en tennis. “Bij het mannenvoetbal heb ik nog niets gekeken, ik volg het niet. Bij het EK vorige maand zat ik elke dag voor de buis, dat vind ik helemaal geweldig. Maar bij de Olympische Spelen is dat anders. Dat komt ook door hoe de voetballers er zelf mee omgaan. Voetballers en tennissers gaan anders met het toernooi om dan andere olympische sporten. Novak Djokovic zei vooraf al dat hij niet wist of hij mee zou doen. Ik kan in de atletiek geen naam opnoemen die dat bedenkt. Zijn het dan sporten die thuishoren op de Olympische Spelen?”

Moment van de dag:

Bij het zeilen is de RS:X-klasse vanaf nu niet meer olympisch. Zondag werd de laatste race gevaren. Over drie jaar in Parijs is foilen de vervangende sport. Dan moet Kiran Badloe op een plank met een draagvleugel eronder op hogere snelheden boven het water zien te zweven. "De laatste gouden medaille bij het windsurfen, dat is dan het moment van de dag. Een stukje geschiedenis. De laatste drie Olympische Spelen hebben we goud gepakt. Eerst twee keer met Dorian van Rijsselberghe, nu met Kiran. Concurrenten en vrienden. Supergaaf natuurlijk, dat tijdperk sluiten ze mooi af.”