Het Openbaar Ministerie zet hoog in op het bestrijden van mensenhandel. Het is één van de speerpunten. "De impact op de slachtoffers van mensenhandel is enorm. Het is een grove inbreuk op hun lichaam en geestelijke integriteit. Slachoffers verdienen alle aandacht", zegt Janine Kramer, persofficier.

In deze video leggen we je uit wat mensenhandel is:

De zaak Moncton/Hobart is de tweede zaak in korte tijd waarbij sprake is van mensenhandel. Half november volgt er nog een derde, de zaak Delhi.

Kwetsbare slachtoffers
In de zaak Moncton/Hobart gaat het zonder uitzondering om zeer kwetsbare slachtoffers. De vrouwen hebben een laag IQ, zijn als kind als kind uit huis geplaatst en hadden op het moment dat ze begonnen met hun werk in de prostitutie geen dak boven hun hoofd.

"Ze zeggen allemaal dat ze vrijwillig de prostitutie in zijn gegaan. Ze wisten dat er goed geld in te verdienen was. Maar van dat geld moesten ze een heel groot deel afstaan. En ze wisten ook dat als ze met dit werk zouden stoppen, ze er weer helemaal alleen voor zouden staan", zegt Kramer.

En dat roept de vraag op of dat werken in de prostitutie wel echt zo vrijwillig was.
"Als je geen reële keuze hebt om te stoppen, omdat je dan niemand hebt om op terug te vallen of geen dak meer boven je hoofd hebt, kan je je dat inderdaad afvragen."

Jeugdinstelling
De zaak start donderdag. Dan staan drie verdachten terecht, waarvan er op dit moment nog één vastzit. Ze staan terecht voor het seksueel uitbuiten van drie slachtoffers, twee jonge vrouwen en een transgender. De drie slachtoffers leerden elkaar kennen in een jeugdinstelling. De vriendin van de hoofdverdachte kende één van de vrouwen al.

Toen de slachtoffers uit de instelling wegliepen, bracht zij ze met de hoofdverdachte in contact. Al snel werden de slachtoffers volledig afhankelijk van hem. Voor hun onderdak, hun eten en hun verdiensten.

"Het ingewikkelde is dat meerderjarigen prostitué mogen zijn", zegt Kramer. "En je mag in de basis ook pooier zijn, mits er een goede verdeling is qua verdiensten en alleen als de prostitué volledig zelf kan bepalen wat ze doet en met wie. Het is oké als ze iemand nodig heeft om haar ergens naartoe te brengen of te beveiligen tegen ontevreden klanten, in de kern mag dat. Maar als je naar deze slachtoffers kijkt kun je je echt afvragen hoe vrijwillig dit allemaal was. Wij menen van niet."