Zo gaan we ons tóch weer aan de basisregels houden, denkt psycholoog Najla
De besmettingscijfers lopen schrikbarend op. In menig ziekenhuis klotst het aantal coronapatiënten tegen de plinten omhoog en de zorg schreeuwt om extra maatregelen. Toch trekt het kabinet nog niet aan de noodrem met een zwaarder pakket maatregelen. Nederlanders moeten zich eerst maar eens (veel) beter aan de basisregels houden, want dat blijkt voor velen al lang niet meer vanzelfsprekend. En dat is logisch, meent GZ-psychologe Najla Edriouch uit Den Bosch. "Het perspectief is zoek."
“Je weet niet meer waar de eindstreep is.”
Ze legt uit: “Mensen zijn groepsdieren, zijn graag verbonden met elkaar en doen het liefst wat ze zelf willen. Dat zijn psychologische basisbehoeften. Als je superlang basisregels in acht moet nemen die ingaan tegen onze natuur, maakt het dat heel ingewikkeld. Het perspectief is zoek: je weet niet meer waar de eindstreep is en dat maakt dat je de regels moeilijker structureel kunt naleven.”
En dat perspectief is juist cruciaal, aldus Edriouch. “De overheid kwam eerder dit jaar met de Routekaart. Toen kwamen er beloften. We zouden even moeten volhouden, want dan kwamen er versoepelingen. Als die dan uitblijven of worden teruggedraaid, raken mensen het vertrouwen kwijt.”
“Focus op voor wie je het doet als het niet voor jezelf is.”
Om de Nederlanders weer warm te maken voor het naleven van de coronaregels, zou het kabinet volgens de Bossche psychologe het accent moeten verleggen. “Het is belangrijk dat mensen zich onderdeel voelen van de groep Nederlanders die onder de crisis lijdt. Wil dat je dat collectivisme aanwakkeren, laat dan tijdens zo'n persconferentie eens andere mensen aan het woord, zodat de Nederlander een beeld krijgt waarom ze de basismaatregelen wel moeten volgen.”
De boodschap moet vooral gaan over mensen. “Focus op voor wie je het doet als het niet voor jezelf is. Wie zijn bijvoorbeeld de patiënten voor wie de zorg of operatie is uitgesteld? Of de IC-patiënt die elders in Nederland verzorgd wordt en geen familie kan ontvangen, of een IC-verpleegkundige die op omvallen staat omdat er zo veel extra diensten gedraaid moeten worden.”
Ook werkgevers kunnen meer doen, meent Edriouch. “Schrijf duidelijk voor wat je van je werknemers verwacht en wat wel en niet de bedoeling is. Dus niet alleen adviseren: maak het concreet. Als je je mensen vraagt om thuis te werken, geef dan aan om hoeveel uur dat gaat. Wil je dat ze afstand houden, plak dan toch weer die anderhalvemeterstickers op. Maak het je mensen zo pasklaar en makkelijk mogelijk, want nogmaals: deze regels zitten niet in onze natuur.”