Lang leek er weinig aan de hand, vertelt Jacqueline. “We liepen het gebruikelijke rondje. Een rustige route, waar Runa een kwartiertje los kan lopen.” Maar op de terugweg zag het baasje iets geks. “Haar bek zat vol met schuim. Wat vreemd, dacht ik meteen. Ik probeerde het weg te vegen met wat zakdoekjes. Toen rook ik meteen die poeplucht.”

Opvallend, aangezien de vijf jaar oude Finse Lappenhond nooit eerder poep van andere honden at. “Later hoorde ik dat menselijke ontlasting blijkbaar nogal aantrekkelijk kan zijn voor honden.”

Eenmaal thuis aangekomen, ging het verder bergaf met Runa. “Ze wilde gelukkig nog wel eten, maar daarna begon ze flink te kwijlen. Doet ze normaal ook nooit.” Voor Jacqueline het moment om de dierenarts te bellen. “Die dacht eerst nog dat ze misschien een pad opgegeten had. Maar toen ik vertelde over de poeplucht, wist zij genoeg. Vervuilde ontlasting.”

En die drugsresten kwamen dus ook in het systeem van Runa. “Wat voor verdovende middelen het geweest zijn, geen flauw idee. Maar ze kon zich totaal niet focussen. Ze was heel onrustig, wilde nergens rustig liggen en kon me niet langer dan een seconde aankijken.”

Toen het zusje van Jacqueline even later een appje stuurde, werd ze nog ongeruster. “Zij kende een fokker, van wie twee weken geleden nog een hondje is overleden. Na precies zo’n zelfde situatie. Vanaf dat moment wist ik zeker dat ik Runa geen seconde meer alleen zou laten.”

Na een paar uur werden de klachten van het dier langzaamaan minder. “Een enorme opluchting. Ik besef heel goed dat dit een stuk slechter af had kunnen lopen.”

Daarom besloot Jacqueline het verhaal op Facebook te zetten. “Om andere baasjes te waarschuwen. Je laat je hond het liefst loslopen in een rustige omgeving. Maar dat is ook een plek waar een drugsgebruiker met hoge nood zijn behoefte kan doen. Je gaat niet op een druk plein zitten, zeg maar. Zelf loop ik voorlopig een ander rondje, maar dit soort risico’s kun je nooit uitsluiten. Zo simpel is het.”