Op het terrein van het Militair Mobiel Depot in Loosdrecht dirigeren de zonen van Marco Kroon bezoekers naar een parkeerplek. Kroons werk is tegenwoordig een familieaangelegenheid. Dat was een aantal huwelijken geleden wel anders. Kroon lijkt rust te hebben gevonden met zijn vrouw Mirjam en drie zonen.

Voordat de boekpresentatie begint, is er tijd om de indrukwekkende collectie oorlogsvoertuigen te bekijken in het depot. De meeste gasten, het overgrote deel militairen, kiezen ervoor buiten bij te praten onder het genot van een biertje.

Onder die gasten is Ray Klaassens, de meedogenloze instructeur van het tv-programma 'Kamp van Koningsbrugge'. Kroon kan rekenen op zijn onvoorwaardelijke steun.

“Het is ook een stukje plaatsvervangende schaamte voor Nederland. Ik vind dat we makkelijk het toetsenbord grijpen, makkelijk iets vinden en vervolgens verder gaan met de was. Maar er zit wel iemand in een hoekje, zoals Marco zichzelf omschreef. Trouw gaat verder dan boven water halen wat er allemaal aan de hand is. Het gaat over verbinding en voelen dat je niet bedonderd wordt. Als er één kerel is aan wie je een trouwe kameraad hebt, dan is dat Marco Kroon.”

Achterin de zaal volgt Ronald Vossestein de presentatie. Hij is een van de ruim tweehonderd militairen die zaterdag naar Loosdrecht is gekomen. Over het nieuwe boek kan hij kort zijn: “Marco kan op deze manier zijn eigen verhaal vertellen. Iedereen vindt er wat van, maar dit is zijn eigen verhaal en ik kan me daar goed in vinden.”

Kroon haalt tijdens de presentatie de oorlog in Oekraïne aan. “Geweldig hoe Nederland nu reageert op de situatie in Oekraïne, maar er is nog steeds iets aan de hand in Afghanistan.” Het eerste exemplaar van zijn boek gaat daarom naar Wahid, een Afghaanse tolk die tegelijkertijd met Kroon diende in Afghanistan. Wahids auto werd beschoten en de Taliban belde hem thuis op om te melden dat ze hem zouden vermoorden. In 2015 vluchtte hij naar Nederland. Hij is veilig, maar dat geldt niet voor andere Afghanen die onze militairen hielpen. Ze wachten op een enkeltje Nederland.

We spreken Kroon op een rustige plek, naast een M24 Chaffee, een Amerikaanse mini-tank die in het depot staat opgeslagen. Kroon vertelt hoe hij vorig jaar de bodem raakte. “Mijn eigenwaarde was weg. Dat kwam niet eens door de nasleep van die wildplasaffaire, maar doordat Defensie me wegzette als fantast. Daar zit ik nog steeds mee. Mijn kinderen, die ook bij Defensie werken, kregen daar last van. De middelste zat bij de marine. Daar is hij weggepest omdat ze zijn vader steeds ‘Pinokkio’ noemden. Daar werd hij helemaal gek van. Mijn zoon wilde me daar niet mee belasten. Ik wist van niets totdat hij me vertelde dat hij was vertrokken bij de marine.”

Is Kroon weer terug? “Ik ben nooit weggeweest maar de blinde loyaliteit naar de ambtelijke defensietop is voorbij. Mijn gezin staat op één. Ik weet dat ik mijn kinderen enorm tekort heb gedaan, maar ik zou het zo weer doen. In dit werk ligt loyaliteit bij je mannen want daar gaat het echt over leven en dood.”

Op de to-dolijst van Kroon staat nog één boek. Een kinderboek. ‘Kutvader’ moet het gaan heten. “De boodschap wordt dat kinderen meer begrip krijgen voor het werk dat papa doet. Van kinderen van wie papa er niet altijd is omdat hij in dienst is van anderen. Of dat nu een zakenman, politieman of ambulancebroeder is. Maar ik ga eerst dit bespreken met mijn kinderen, hoe zij mijn afwezigheid hebben ervaren. Want eigenlijk hebben we daar nog nooit echt over gesproken.”