VIDEO

Gratis pakketten voor Oekraïense vluchtelingen, boeren bieden troost

29 april 2022 om 15:29 • Aangepast 2 mei 2022 om 11:22
nl
“Voedsel verbindt ons”, prijkt in het Nederlands en Oekraïens op een kartonnen doos. Het zijn voedselpakketten voor Oekraïense vluchtelingen, die opgevangen zijn in een klooster in Helvoirt. In de dozen zitten aardappelen, kaas, vlees en groente. Een hart onder de riem, van de Brabantse boeren.
Profielfoto van Carlijn Kösters
Geschreven door

Bij aankomst in het Helvoirtse klooster is de sfeer een beetje bedrukt. Naast de ingang staan stapels voedselpakketten te wachten, terwijl een groepje vluchtelingen met hun kinderen schuchter toekijkt. "Zullen we het eerste pakket maar overdragen?", stelt een medewerker van het Helvoirtse klooster voor.

Thank you, thank you
Oekraïnse gezinnetjes staan zij aan zij op de binnenplaats. Het zijn vooral vrouwen en hun kinderen, met een voedselpakket voor hun neus. Eén vrouw neemt het initiatief en begint de doos uit te pakken. "Oh, what is this?", vraagt ze, met een emmer kwark in haar handen. "Thank you, thank you", herhaalt ze een paar keer.

Naast de vrouw staat Ina. Een jonge moeder uit Odessa, die samen met haar zoontje Nikita naar Nederland is gevlucht. Ina spreekt een beetje Engels: "In Odessa was het heel onveilig", vertelt ze. "Toen er 100 meter naast ons huis een bom afging, besloten we te vluchten."

Samen met Nikita ging ze ervandoor. Ze gingen van Odessa naar Roemenië en van Roemenië naar Nederland. In Helvoirt versiert Nikita zijn petje met groen stoepkrijt. Zijn vader bleef achter in Oekraïne.

"Hij zit nu in Kiëv, want in Odessa is het veel te onveilig", vertelt Ina, zichtbaar met emotie. Ze valt stil, om dan te vervolgen. "We moeten blijven lachen. Mijn zoontje kan hier heerlijk spelen." Ondertussen rent Nikita met zijn ondergekalkte stoepkrijtpet dwars door de bosjes van de kloostertuinen. Bij moeder Ina rollen zwarte mascaratranen over haar wangen.

Dubbel
“Het is ontzettend dubbel”, zegt Jeannette van de Ven, terwijl ze toe kijkt. Ze is bestuurder bij de boeren- en tuindersvereniging ZLTO en heeft ervoor gezorgd dat de pakketten van de boeren bij de vluchtelingen kwamen. “Je kunt hun leed niet wegnemen, maar je wilt toch iets doen. Het gaat om het gebaar, zullen we maar zeggen."

Van de Ven vertelt hoe boeren bij haar aan bleven kloppen met het aanbod om eten te komen brengen. "Niet alleen hier in Brabant, maar door heel Nederland geldt dit aanbod. Aardappelen, groente, vlees: het voelt als het minste dat we kunnen doen."

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.

Deel dit artikel
Download de app en draag het gevoel van hier altijd bij je!