Liam zit ontspannen op zijn bed. Een been onder zijn billen, de andere bungelend over de rand. In zijn hand de tablet waar zijn lezing op staat. Twee minuten mag 'ie duren. En dat was nog een hele kluif. Hoe leg je aan alle mensen in de zaal van het Theater, en thuis voor de buis, uit wat vrijheid voor jou betekent in twee minuten?!

"Vrijheid betekent voor mij een goede school, met leraren die de waarheid vertellen en goede media", zegt hij wijs. "Want wij geloven de leraren op hun woord, dus moet het wel kloppen wat ze zeggen. En wat er in de krant staat of op tv komt moet ook kloppen. Anders ga je dingen denken die niet waar zijn."

Het zijn wijze woorden van een vrolijke, slimme puber. Zijn interesse voor de oorlog en de daaropvolgende bevrijding werd pas echt gewekt toen hij met zijn ouders en broertje in Normandië was. Wat hij daar zag, maakte grote indruk. "We zagen de klif waar de Amerikanen, de Canadezen en de andere bevrijders overheen moesten klimmen. Met allemaal Duitsers eromheen. Dat kon maar één ding betekenen: dat je dood ging", zegt Liam. "Maar toch deden ze het en is het gelukt. Ik vind dat nog steeds zo indrukwekkend."

Afgelopen jaar deed Liam mee aan het project 'Oorlog in mijn Buurt', in Eindhoven. Zo leerde hij Wies kennen. Een dame die zes jaar oud was toen de oorlog uitbrak. Liam pakt zijn tablet en laat een foto zien van hem en Wies. "Kijk, dit is Wies. Ze woonde als kind bij de Catharinakerk." Liam werd erfgoeddrager van het verhaal van Wies. Hij heeft beloofd haar verhaal te blijven doorvertellen, ook als Wies er niet meer is.

"Wat ik van Wies heb geleerd is dat er zelfs in een oorlog nog hoop is. Zo stond er bij haar huis op de hoek een bord van de bakker. Daarop een beschuitje met jam. Wies wilde in de oorlog maar één ding. Zo'n beschuitje. Na de oorlog is ze dat meteen gaan eten en weet je wat het mooie is! Nog elke ochtend eet Wies een beschuitje met jam. Dat is toch prachtig!"

Toch zijn we niet zuinig genoeg op onze vrijheid, vindt Liam. "Er is nog steeds oorlog. Er zijn nog steeds mensen die honger hebben en gevaar lopen. Dat is ook vrijheid. Je veilig voelen." Daarom twijfelde hij geen moment toen er gevraagd werd wie er interesse had in het schrijven van de kinderlezing. Het Nationaal Comité 4 en 5 mei koos de inzending van Liam uit en nu staat hij donderdag dus op dat grote podium te vertellen.

Hartstikke spannend vindt hij dat. "Ik dacht eigenlijk dat het voor de burgemeester zou zijn of zo, maar nu is het ineens heel belangrijk met minister-president Rutte en zo." Achteraf is hij er blij mee en hoopt hij dat er goed geluisterd gaat worden. "Weet je, als er oorlog komt is dat meestal omdat twee belangrijke mensen ruzie maken. Daar krijgen dan heel veel gewone mensen problemen door. Die willen gewoon hun leven leven. Bazen van een land moeten daar eens wat beter over nadenken."

Het liefst wil hij natuurlijk dat het overal vrede is. "Maar dat gaat natuurlijk nooit lukken", zegt hij gelaten. "We moeten het er vooral over hebben. Over vrijheid. En er van leren voor de toekomst."

Omroep Brabant zendt het programma rond bevrijdingsdag vanuit Theater de Lievekamp in Oss live uit. Vanaf 10.20 op televisie.