Sinds het uitbreken van de oorlog zit 69-jarige Dirk van de Luijtgaarden in grote spanning. Zijn verloofde Viktoriia zit namelijk bij haar familie in Odessa en blijft daar ook. “Door de stress zijn er zelfs fysieke klachten ontstaan, zoals migraine en last van m'n onderrug. Ik kan het namelijk gewoon niet meer loslaten.”

Het is niet de factor tijd die deze stress veroorzaakt bij Dirk. “Door corona hebben wij elkaar namelijk zelfs 19 maanden niet kunnen zien. Dat had ik nog wel enigszins in de hand en kon ik accepteren, maar deze oorlog absoluut niet. De onzekerheid is voor mij namelijk de allergrootste stressfactor. Ik ben doodsbang dat ik haar ook nooit meer zal zien.”

Bij de eerste bommen op Odessa schoot het stresslevel bij Dirk naar een maximaal niveau. “Ik probeerde Viktoriia te bereiken, maar kreeg geen gehoor. Haar dochter kreeg ik ook niet te pakken. Uiteindelijk namen haar ouders gelukkig wel op. Zij vertelde mij “gelukkig” dat het oorlogsgeweld net buiten Odessa zelf was.”

Het is voor Viktoriia geen optie om deze kant op te komen. “Ze wil wel hierheen komen. Ze kan het alleen niet over haar hart verkrijgen. Haar ouders zijn namelijk te oud en te zwak van gezondheid om de lange reis samen met haar te maken. Ze is bang dat die het dan niet redden. Daarnaast zijn haar ouders ook nogal koppig aangelegd. Hun vasthoudendheid luid dan ook voortdurend; Wij hebben hier altijd gewoond en geleefd, dus we laten ons hier niet wegbombarderen.”

Niet alleen door haar ouders vindt Viktoriia dat ze in Odessa moet blijven. “Haar 27-jarige dochter die is getrouwd verblijft ook nog in Odessa. Haar man mag namelijk de grens niet over, omdat alle mannen tot zestig jaar in Oekraïne moeten blijven. Zij heeft er dan ook voor gekozen om bij haar man te blijven.”

Voor Viktoriia genoeg redenen om dus niet naar Nederland toe te komen en daarom wil Dirk naar Oekraïne toe. Hij mag alleen niet komen van zijn verloofde. “Ik spreek de taal niet en de cultuur is heel anders. Ik zou niet weten hoe ik me daar in m'n eentje zou moeten redden. Viktoriia voelt zich dan geroepen om alsmaar voor mij te moeten zorgen en dat zou haar alleen maar extra stress geven. Ik wil echter niets liever dan naar haar toe.”

Afgelopen maandag kwam er voor Dirk toch een beetje goed nieuws. “Viktoriia zei toen dat ze er nu toch wel serieus over nadenkt om naar mij toe te willen komen. Ik geef haar nu de tijd om daarover na te denken, omdat ik haar keuze niet wil beïnvloeden.”

Ondanks Dirk het liefst heeft dat Viktoriia deze kant op komt, wil hij toch meteen naar haar toe als Viktoriia dit goed vindt. “Als zij mij toestemming geeft, vertrek ik dan ook onmiddellijk. Het zou dan wel tijdelijk zijn, want ons plan is wel om in Nederland samen te gaan wonen."