Op een bureaustoel bij de biljarttafel zit de vermoeide Mario Gevers. Hij is de uitdager van de recordpoging, wat betekent dat hij 44 uur aan één stuk moet biljarten. Hij heeft nu heel even pauze. En hij is nu al ruim 40 uur wakker.

"Ik moet nog vijf uur", vertelt hij. "Maar hiervoor heb ik al eens een recordpoging van 40 uur gedaan." Toen had hij zich alleen net iets beter voorbereid. "Ik dronk drie maanden geen alcohol en heb elke dag veel stappen gezet om mijn conditie te trainen. Dat trainingsschema wilde ik nu weer doen, maar ja. Dat nuchter blijven is helaas niet gelukt."

Om hem heen is de kroeg stampvol met toeschouwers, juryleden en een fanfare. Als Mario dreigt in te dutten, dan toeteren de trombones hem wel uit zijn stoel met hun vertolking van 'Ons moeder zeej nog'. De fluitjes staan op tafel en het terras puilt uit.

Allemaal hartstikke leuk en gezellig, maar eigenlijk heeft Mario gewoon een duidelijk doel. Met zijn recordpoging haalt hij geld op voor de Wensambulance, zodat mensen met een terminale ziekte nog een mooie dag kunnen beleven. "Ik zie ze altijd bij mij in het vak, in het Philips Stadion. Ik moet zeggen, dat doet me wat", licht hij toe. "Zelfs al ben ik niet goed getraind dit jaar, dan heb ik nog altijd mijn duidelijke doel. Dat houdt me op de been."

Hoeveel Mario voor De Wensambulance heeft opgehaald, is nog niet bekend. Hij heeft de 44 uur in ieder geval wél gehaald. Dus hij mag straks, met toeterende oren van de fanfare, lekker gaan slapen.

UPDATE: Op maandag 9 mei is al 7320 euro opgehaald.