De sfeer in het Jan Louwers Stadion sloeg binnen no-time om. Er was een sfeervolle opkomst en FC Eindhoven was de betere ploeg in de openingsfase. Maar in een tijdsbestek van tien minuten verdween het laatste beetje hoop op promotie.

Tot tweemaal toe werd er zwak verdedigd en kon ADO optimaal profiteren. Bij de 0-1 greep de verdediging van FC Eindhoven drie keer in maar kwam de bal ook drie keer terecht bij een Hagenees. De derde keer kwam de bal bij Thomas Verheydt en dat is nou net de speler die je niet de bal moet geven voor de goal. De spits schoot onberispelijk in de lange hoek langs doelman Nigel Bertrams.

Die doelman zag er bij de 0-2 niet goed uit. De bal bleef hangen tussen Collin Seedorf en de FC Eindhoven-goalie. De verdediger wilde de bal terugkoppen naar zijn doelman maar kopte door de benen het doel in. Een ADO-speler duwde Seedorf nog in de rug, maar het was voor de videoscheidsrechter geen reden om het doelpunt af te keuren.

Teleurstelling en trots
FC Eindhoven wist dat het nu nog drie keer moest scoren om een verlenging af te dwingen. Een haast onmogelijke missie. De thuisploeg speelde slecht en kon amper gevaarlijk worden. Toen na tien minuten in de tweede helft de Eindhovenaren een overtalsituatie niet goed uitspeelde wist eigenlijk iedereen in het stadion dat het er vandaag niet in zat.

Toch scoorden de Eindhovenaren nog één keer. Maar de aansluitingstreffer van Mawouna Amevor twee minuten voor tijd kwam te laat.

De teleurstelling zal groot zijn bij de Eindhovense club maar over een paar dagen zal vooral de trots overheersen. Want FC Eindhoven heeft een prachtig seizoen achter de rug. Een derde plek in de competitie en het hardop kunnen dromen over de Eredivisie. Wie dat vooraf had gezegd werd voor gek verklaard.