Twee fietsers en een wandelaar staan stil op De Lind, de brede, groene laan in hartje Oisterwijk, met dure winkels en liefst twee sterrenrestaurants. En nu dus ook vijftig beelden. “Ik vind het mooi. Nou ja, bepaalde beelden dan”, zegt een man. Dan kijkt hij omhoog en wijst naar de pistolen: “Mensen zijn een dagje uit, komen naar Oisterwijk voor de kunst en dan worden ze geconfronteerd met dit. Ik vind het niet kunnen.”

Een vrouw is het met hem eens: “Ik vind er ook niks aan. Ze hadden iets anders moeten pakken, niet dit. Overal zijn schietpartijen, laatst ook weer in Amerika. De wapens moeten uit de wereld, die moeten ze hier niet ophangen.”

De gemoederen lopen in Oisterwijk zelfs zo hoog op, dat bewoners uit de Peperstraat, een straat in het verlengde van De Lind, een petitie tegen het kunstwerk met de geweren willen indienen. Bert Huls, in het dagelijks leven landschapsarchitect, is de geestelijk vader van de tentoonstelling. Hij reageert laconiek op de petitie: “De bewoners zeiden: wij zijn tegen pistolen. Maar dat ben ik ook. Dat dit niet kan in een tijd van oorlog in Oekraïne, is precies waar dit kunstwerk over gaat.”

Huls: “De maker, de Tsjechische kunstenaar David Cerný, heeft zijn leven lang last gehad van onderdrukking en Poetin met name. Hij zegt: ‘Pistolen moeten op elkaar gericht zijn en niet op mensen. Dat is de betekenis van het verhaal.”

Aan de andere kant van De Lind staat nog zo’n blikvanger van David Cerný: een vijf meter hoge middelvinger. ‘Fuck the president’ is de titel van het werk en die president is inderdaad Poetin. Henk Peijnenburg staat ernaar te kijken en kan er wel om lachen. Hij steekt zijn middelvinger op als teken van goedkeuring als hem zijn mening wordt gevraagd: “Het is mooi bedacht. Die vinger is drie keer zo lang als normaal. Daarmee krijg je dus ook een wel heel lange middelvinger.”

Het beeld is net als de geweren heftig, geeft Huls toe. Hij kreeg er al veel reacties op: “We zoeken het randje op. We willen helemaal niet beledigen of provoceren. Maar we willen wel discussie. De kunstenaar vroeg me nadrukkelijk het beeld zó te plaatsen, dat ie richting het oosten staat. Het is heel gaaf dat we ‘m hier hebben.”

Nog zo’n actueel werk: ‘Fallen sky’, van Kabakov. “Een meesterwerk”, oordeelt Huls. “Kabakov komt uit Oekraïne. In al zijn werk probeert hij de dialoog tussen Rusland en het westen op gang te houden. Dit is het verhaal van een Russische piloot, neergestreken in Tsjechië. Hij heeft zijn plafond beschilderd met de hemel. De storm heeft de hemel meegenomen en die is in Oisterwijk terechtgekomen.”

Dit is een favoriet werk van Huls: "Panamarenko was ervan overtuigd dat iedereen moest kunnen vliegen. In zijn huis had hij een hoek ingericht als cockpit. Het doet heel veel me, ik ben super trots dat we dit hier hebben staan."

"Dit is één van de meest gefotografeerde beelden. Mensen maken er een selfie mee. Ze noemen dit 'extreem realisme', heel gedetailleerd dus. Het is ook de bedoeling van Sean Henry dat je het beeld aanraakt en dat je er iets mee doet. Persoonlijk vind ik het een heel leuk beeld, want ze lijkt op mijn dochter."

"Afgelopen week was hier een oudere man, in de tachtig. Hij werd geëmotioneerd door dit beeld. Het deed hem denken aan zijn tijd in het leger, waarin iedereen voor elkaar verantwoordelijk was. Het is de droomwereld van Joep van Lieshout, waarin mensen sociaal zijn en alles samen doen."

'Praat met mij' van Art in Oisterwijk is te zien tot en met 26 juni.