Er staat een lange rij patiënten te wachten in de sporthal waar de afscheidsreceptie voor Rita en Stephan Schouten gehouden wordt. Stralend schudden ze iedereen de hand. Toch staan ze hier met gemengde gevoelens.

Stephan legt uit: "Het voelt wel een beetje vreemd. Als we geen afscheidsreceptie hadden gehad, dan zouden we zeker naar Den Haag zijn gegaan om mee te demonstreren. We hebben de huisartsen uit Oss die wel gingen vanochtend uitgezwaaid." Rita vult lachend aan: "We hadden dit feest al gepland en de uitnodigingen al verstuurd. Anders hadden we het zeker verzet."

Rita en Stehan begonnen 32 jaar geleden hun eigen praktijk. Toen waren het hele andere tijden, legt Stehan uit. "Er was toen geen tekort, maar juist een overschot aan huisartsen. Je moest echt zoeken naar een baan. Mensen verklaarden mij voor gek dat ik de opleiding tot huisarts ging volgen."

Ook voor Rita was alles anders. "Er waren toen bijna geen vrouwelijke huisartsen. We hadden heel veel geluk dat we een praktijk over konden nemen. Het was een praktijk aan huis, die ik kon combineren met de zorg voor de kinderen."

Toch heeft dochter Naomi een groot deel van haar jeugd in de huisartsenpraktijk doorgebracht. "Ik stond toen ik nog heel klein was in de maxi-cosi in de hoek. En toen ik later groter werd mocht ik tijdens het spreekuur de deur open doen voor de patiënten." Het is dan ook niet zo gek dat Naomi nu de praktijk overneemt. Jong geleerd is oud gegaan, tenslotte.

Naomi neemt de praktijk van haar ouders over, samen met huisarts Koen van Helmond. "Ik ben nu zo'n drie jaar waarnemend huisarts. Maar als je een eigen praktijk hebt dan kan je betere zorg verlenen. Dan ken je alle patiënten echt en weet je wat er in hun leven speelt."

Toch deelt Naomi ook de zorgen van haar ouders. "De zorg verstopt. Ziekenhuizen en zorginstellingen hebben lange wachttijden. En tot die tijd ben je als huisarts verantwoordelijk. Als iemand zorg nodig heeft kunnen wij die niet meer zomaar doorverwijzen naar een ziekenhuis of specialist." Ook zou ze graag meer tijd voor haar patiënten willen maken en minder administratieve rompslomp willen hebben.

Dat was vroeger wel anders, weten Rita en Stephan. "Als we dan dringend iets nodig hadden, kregen we dat gewoon van de apotheek. Tegenwoordig moet je eerst heel veel formulieren invullen, een heel gedoe."

Een ander verschil is hoe mensen naar de huisarts kijken. Stephan: "Je staat niet meer op een voetstuk, maar staat meer tussen de mensen." Lachend haalt hij herinneringen op. "Ik moest in mijn beginjaren een keer 's nachts naar een man omdat hij hartklachten had. Toen ik aanbelde deed hij gekleed in een pak de deur open, want de dokter kwam."

Patiënten zijn in de loop der jaren ook mondiger geworden. Maar ook dat vinden Rita en Stephan prima. "Wij vinden het wel positief dat ze meer durven te zeggen en voorbereid naar het spreekuur komen."

Hoewel Naomi op de receptie is, had ook zij wel willen demonsteren op het Malieveld. "Ik wil graag een signaal afgeven. Er komen steeds meer dingen op ons bordje, we verzuipen bijna. En er zijn steeds minder huisartsen die nog een praktijk willen runnen."

Toch is ze positief over de toekomst. "Zeker. Ik ben positief en strijdlustig. Koen en ik zijn een nieuwe generatie. Wij durven 'nee' te zeggen tegen de regels als het moet. Wij willen dicht bij onze patiënten staan."

Op de vraag aan Rita en Stephan of ze het vak zullen missen wordt hartelijk gelachen. "Koen gaat binnenkort op vakantie. Dan vallen wij voor hem in. Dan zijn we dus weer even terug in de praktijk."