In Oijen zit Annette samen met haar man in fietskleding op een bankje te wachten op de veerpont die aan de overkant ligt. Tevergeefs, want die vaart tot 28 augustus niet door personeelstekort. “We dachten dat de veerbaas lunchpauze had. Maar hij komt dus helemaal niet”, zegt ze vragend.

Samen fietsen ze de Maasroute, een kilometerslang pad langs de Maas richting Maastricht. “Dan moeten we dit stuk maar overslaan en de volgende pont pakken”, zegt ze. “Gelukkig fietsen we al veel, dus dan maakt die paar extra kilometers ook niet meer uit.”

Ondertussen komt een andere fietser aan bij de veerpont. Ook hij heeft het felgele bord met ‘veerpont gestremd’ dat tientallen meters terug staat, gemist. “Een bord? Nee die heb ik niet gezien”, zegt hij. “Ik wilde naar een vriendin in Liempde. Dat wordt nu iets lastiger, maar ik snap het wel.”

Dat wordt een flink stuk omfietsen, want de eerstvolgende veerpont, Megen-Maasbommel, vaart maandag en vrijdag ook niet. Daar staat automobilist Arie, die ook van niets wist. “Dat is wel vervelend, want ik moet écht naar de overkant. Ik wil best een paar kilometer omrijden, maar dat hoort natuurlijk niet zo te zijn.”

Michel is veerman op de pont tussen Lith en Alphen. Hij vindt het vervelend dat de directie van Stichting de Maasveren dit besluit heeft moeten nemen. “Wij willen iedereen altijd naar de overkant brengen, dat is ons werk. Alle veermannen draaien extra diensten. Zelfs als dat eigenlijk met ander werk of privé niet uitkomt”, zegt hij. “We doen allemaal ons best om de veerboten in de vaart te houden, maar dat lukt gewoon écht niet. Naast een structureel tekort aan personeel, hebben we ook last van coronabesmettingen. We kregen de roosters niet meer rond. ”

De mensen die wilden oversteken in Megen en Oijen, komen nu vaak naar de veerboot van Michel. Als hij langskomt voor de betaling, hoort hij sommigen wel eens klagen. “Ik merk dat mensen geïrriteerd beginnen te raken, omdat ze moesten omrijden. Of mensen die onnodig aan de verkeerde kant stonden te wachten”, zegt hij. “Ik kan me voorstellen dat het vooral voor fietsers niet leuk is dat je 10 of 15 kilometer moet omrijden.”

Gelukkig hebben ook veel mensen begrip voor de situatie. “In heel veel sectoren is er personeelstekort. Als er niemand is die de boot kan besturen, dan houdt het op”, zegt Annette. “Ik hoop wel dat ze hebben gekozen voor de veerpont die normaal het minst vaak wordt gebruikt, zodat zo min mogelijk mensen er last van hebben.”

Het bestuur van Stichting de Maasveren verwacht dat alle ponten in september weer volgens de normale tijden varen.