Paul woonde aan de Hertogstraat in Stratum waar zijn ouders een bakkerij hadden. Het hele winkelblok, inclusief de bakkerij, is toen afgebrand. Dit kwam door brand in de munitiewagens van de geallieerden die op weg waren naar het noorden.

De wagens zijn toen ontploft van de Hertogstraat tot aan Stratumsedijk. Een schuilkelder aan de Biesterweg eiste hierdoor 41 levens. In totaal vielen er tijdens het bombardement 227 doden.

Ook Paul moest schuilen. “We zijn ‘s nachts gevlucht. Met 40 man zaten we in de kelders van onze bakkerij. Er leek geen einde te komen aan de vallende bommen. Er was zoveel lawaai dat we op een gegeven moment geen verschil meer hoorden tussen het bombardement zelf en de ontploffende munitiewagens.”

“Veel mensen waren uit angst aan het schreeuwen. We waren natuurlijk bang. Toen er brand uitbrak zijn we via achtertuinen gevlucht richting de Tuinstraat. We hebben bij wildvreemde mensen op de grond geslapen. De volgende dag konden we naar familie in Gestel, want ja, we konden nergens anders meer heen.”