“Toen er tekeningen verschenen en vergunningen werden aangevraagd voor een woonbestemming, gingen bij ons de alarmbellen rinkelen”, vertelt Melvin. “We moeten in actie komen, anders zijn we ons enige café kwijt.”

In het café komen jong en oud bijeen voor de bingo, biljart- en darttoernooitjes en sinterklaas viert er graag zijn verjaardag. “Hier worden contacten opgebouwd en herinneringen gemaakt.” Zelf viert Melvin al jaren met zijn carnavalsvereniging het leutfeest in het café. “Daar worden de plannen gemaakt en heerst de concurrentiestrijd met andere verenigingen. Kerkzicht is de basis van alles.”

Melvin vindt het belangrijk dat het verenigingsleven in het café behouden blijft. “Als dit ophoudt te bestaan, draagt dat indirect bij aan meer eenzaamheid in Standdaarbuiten.”

Daarom kwamen hij en twee vrienden met het plan om met ruim tweehonderd personen een coöperatie te vormen en het café te kopen. “We werden geïnspireerd door Noordhoek, dat ook tot de gemeente Moerdijk behoort. De inwoners daar hebben vorig jaar een half miljoen euro ingezameld om het enige dorpscafé te redden."

In Standdaarbuiten worden nu mensen gezocht die een certificaat van drieduizend euro willen kopen en zo lid worden van de coöperatie. Die gaat het vastgoed van het café beheren. “Wij verhuren het pand aan de uitbater”, legt Melvin uit. "Van de certificaathouders wordt enkel verwacht dat zij één keer per jaar op de algemene ledenvergadering aanwezig zijn. Ieder lid van de coöperatie heeft een stem over het café.”

Komende drie weken trekt een Red Kerkzicht-busje door het dorp. Het doel is om genoeg certificaten te verkopen. “We bieden glühwein, warme chocolademelk en spelletjes aan, om mensen uit hun huis te trekken.”

Als half december genoeg certificaten zijn verkocht, dan weten Melvin en zijn vrienden of hun plan haalbaar is en gaan ze zoeken naar een uitbater. “Liefst een jongere kopie van Rien en Annie, die op dezelfde voet verdergaat. Het verenigingsleven moet zijn thuisbasis houden.”

Als het niet lukt om voldoende certificaten te verkopen en een geschikte vervanger voor Rien en Annie te vinden, gaat het café waarschijnlijk weer de verkoop in. Momenteel zijn er nog geen geïnteresseerde uitbaters. Maar aan dat scenario wil Melvin liever nog niet aan denken.

Of hij zélf dan maar achter de tap kruipt? Die ambitie heeft hij niet. “Ik heb een jong gezin, dus dat doe ik mijn kinderen nu nog niet aan. Je moet tenslotte je hele leven opzij zetten. Wie weet, in de toekomst.”